شناسايي نيازهاي آموزشي كاركنان مركز فوريت‌ها و پرستاران اورژانس مراكزآموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Educational Needs Assessment of Emergency Centers Staff and Emergency Nurses of Teaching Hospitals Affiliated to Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: برنامه‌هاي آموزشي به منظور تأمين نيازهاي آموزشي يادگيرندگان طراحي مي‌شوند؛ لذا شناسايي نياز اولين گام در برنامه‌ريزي آموزشي است و موجب افزايش مشاركت يادگيرندگان در طراحي برنامه‌هاي آموزشي و ارتقاي سطح كيفي برنامه‌ها مي‌گردد. لذا هدف از اين مطالعه توصيف نيازهاي آموزشي كاركنان مركز فوريت‌هاي شهر اصفهان و پرستاران اورژانس مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1391 بود. روش‌ها: در اين مطالعه پيمايشي مقطعي جامعه آماري كليه پرستاران اورژانس مراكز درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و كاركنان مركز فوريت شهر اصفهان بودند. روش نمونه‌گيري به صورت سرشماري بود و مجموعاً 310 نفر وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود كه پس از تأييد روايي و پايايي مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها در اين پژوهش با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين و انحراف معيار متغيرهاي سن افراد شركت‌كننده، سابقه كار آنها و نيز سابقه كار در بخش اورژانس مركز درماني يا مركز فوريت‌هاي پزشكي به ترتيب 1/7±3/33، 4/7±76/9 و 63/4±24/5 بود. ميانگين و انحراف معيار ابعاد پنج‌گانه نيازهاي آموزشي شامل مديريت، ارتباطات، مهارت‌هاي ارزيابي، تجهيزات و مهارت‌هاي عملياتي به ترتيب برابر با 1/2±28/5 (از مجموع 10 نمره) ، 2/2±1/6 (از مجموع 10 نمره) ، 3±1/8 (از مجموع 15 نمره) ، 3/1±6/2 (از مجموع 5 نمره) و 8/19±2/63 (از مجموع 75 نمره) بود. نتيجه‌گيري: لازم است نيازهاي آموزشي كاركنان مراكز اورژانس و فوريت‌هاي پزشكي در پنج بخش اصلي شامل مديريت، ارتباطات، مهارت‌هاي ارزيابي، تجهيزات و مهارت‌هاي عملياتي مورد توجه قرار گيرد. مطالعات آتي با استفاده از روش‌هاي مختلف كيفي و كمي جهت بررسي بيش‌تر هر يك از ابعاد نيازهاي آموزشي پيشنهاد مي‌گردد.

Introduction: Educational programs are designed to meet learners’ educational needs. Therefore, needs assessment is the first step in educational planning which could increase learners’ participation in designing educational programs and improve the quality of programs. Therefore, the purpose of this study was to describe the educational needs of Isfahan emergency centers staff and emergency nurses of teaching hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences (IUMS) in 2012. Methods: The statistical population of this cross-sectional survey consisted of all the emergency nurses of teaching hospitals affiliated to IUMS and Isfahan emergency centers staff. Totally, 310 people were selected through census method. The data was collected through a valid and reliable researcher-made questionnaire. Descriptive statistical tests were used to analyze the data. Results: The means and SDs of the subjects’ age, work experience and work experience in emergency units were 33.3±7.1, 9.76±7.4 and 5.24±4.63 respectively. Moreover, the means and SDs of the five dimensions of educational needs including management, relationships, appraisal skills, equipment and practical skills were 5.28±2.1 (total=10), 6.1±2.2 (total=10), 8.1±3 (total=15), 2.6±1.3 (total=5) and 63.2±19.8 (total=75) respectively. Conclusion: It is necessary to take into account the educational needs of the emergency units staff which include five main categories namely management, relationships, appraisal skills, equipment and practical skills. Future research employing both qualitative and quantitative methods is recommended to examine each of these dimensions in greater depth.