ارائه مدلي براي رتبه‌بندي كيفيت خدمات آموزشي در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي

A Model for Ranking the Quality of Educational Services in Medical Sciences Universities

مقدمه: در پژوهش‌هاي صورت گرفته از مدل سروكوال و تحليل شكاف براي ارزيابي كيفيت خدمات آموزشي دانشگاه‌ها استفاده مي‌شود ولي اين روش‌ها نمي‌توانند دانشگاه‌ها را بر پايه كيفيت خدمات آموزشي رتبه‌بندي نمايند. در اين راستا اين پژوهش با هدف طراحي مدلي براي رتبه‌بندي كيفيت خدمات آموزشي در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي انجام شد. روش‌ها: دراين پژوهش از تركيب دو روش كيفي و كمي استفاده شد. جامعه آماري در برگيرنده همه كارشناسان خبره بخش ارزشيابي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي جنوب شرق كشور در سال 1393 ( 15 نفر) بود؛ كه به روش نمونه‌گيري غيراحتمالي در دسترس، همه كارشناسان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند، كارشناسان ميزان ارزشمندي هركدام از معيارها را در برابر معيارهاي ديگر در يك پرسشنامه طراحي‌شده بر پايه مقياس زوجي تعيين كردند و سپس داده‌ها با روش‌اي اچ پي در نرم‌افزار اكسپرت چويس 11 مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. نتايج: دراين پژوهش با استفاده از مدل سروكوال و روش‌اي اچ پي براي اولين بار مدلي براي رتبه‌بندي كيفيت خدمات آموزشي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ايران ارائه شد. در مدل ارائه ‌شده، معيار «هم‌خواني برنامه‌هاي درسي با نيازهاي بازار كار» بود، پس‌ از آن معيار «تعداد آزمون‌هاي برگزارشده»، «چيرگي استادان در زمينه‌هاي علمي و عملي كتاب‌هاي درسي»، «ابزارهاي آموزشي مناسب» و «تجهيزات ايمني» به ترتيب بالاترين وزن را در ميان معيارها داشتند. نتيجه‌گيري: مدل رتبه‌بندي خدمات آموزشي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي مي‌تواند زمان و هزينه‌هاي برنامه‌هاي ارزيابي كيفيت خدمات آموزشي دانشگاه‌ها را كاهش دهد و به كارگزاران در ارائه خدمات آموزشي با كيفيت ياري نمايد.

Introduction: Research studies usually employ SERVQUAL model and gap analysis to assess the quality of academic educational services, but these methods cannot rank universities based on the quality of educational services. In this regard, the purpose of this research was to design a model for ranking the quality of educational services in medical universities. Methods: This study used a mixed method research design. The statistical population consisted of all connoisseur experts (n=15) of the evaluation departments of the medical universities in southeast Iran in 2014, all of whom were selected by non-probability convenience sampling. The experts determined the value of each criterion against other criteria in a paired scale questionnaire. Data were analyzed by means of AHP method in the Expert Choice 11 software. Results: Drawing on SERVQUAL model and AHP method, this study proposed the first model for ranking the quality of educational services in Iran’s medical universities. In this model, the most weighted criterion was “conformity of the curricula with labor market needs”; “the number of held exams”, “faculty members’ mastery of scientific and practical fields of textbooks”, “adequate educational tools” and “safety equipment" were the next criteria with the highest weight respectively. Conclusion: The model for ranking the quality of educational services in medical universities can reduce the time and costs of the programs assessing the quality of educational services and help the authorities provide high quality educational services.