الگوي برنامه‌ي درسي طراحي و ارزيابي برنامه جامع كارآموزي براي دانشجويان فناوري اطلاعات سلامت

Designing and Assessment of Apprenticeship Comprehensive Program for Health Information Technology Students

مقدمه: موفقيت دانشگاه‌ها در تربيت نيروي انساني كارآمد، نيازمند گسترش دامنه آموزش و كسب تجربه از محيط واقعي كار است. اين مطالعه با هدف طراحي و ارزيابي برنامه جامع كارآموزي براي دانشجويان فناوري اطلاعات سلامت طراحي گرديد. روش‌ها: اين پژوهش از نوع كاربردي و از دسته مطالعات اقدام پژوهي بود. جامعه پژوهش شامل دانشجويان، مربيان كارآموزي، مديران بخش مدارك پزشكي بود. نمونه­هاي پژوهش شامل همه افراد در دسترس جامعه در آن مقطع زماني(سرشماري) بود. جمع‌آوري داده از مربيان به صورت بحث گروهي متمركز، از دانشجويان از طريق پرسشنامه محقق ساخته (پس از تاييد روايي و پايايي) و بحث گروهي متمركز و از مديران مدارك پزشكي بيمارستان‌ها از طريق پرسشنامه محقق ساخته( پس از تاييد روايي و پايايي) انجام شد. ­ رضايت دانشجويان قبل و بعد از اجراي كارآموزي در دو ورودي مختلف با استفاده از آزمون t مستقل مقايسه شد. نتايج: كارآموزي در قالب فرايند‌هاي مديريت اطلاعات سلامت و مبتني بر طرح مشكل و بازانديشي طراحي شد. گزارش و تبادل داده‌ها در قالب كارپوشه الكترونيكي (e-portfolio) صورت پذيرفت. ميانگين رضايت دانشجويان از برنامه طراحي شده 2/4±38 از مجموع 75 نمره به 2/3±6/42 افزايش يافت. همچنين ميزان نارضايتي دانشجويان از ناكافي بودن دروس نظري و عملي براي كار در كارآموزي از 73% به 4/36% كاهش يافت. نتيجه‌گيري: تدوين برنامه جامع كارآموزي با تأكيد بر پوشش دادن نقاط ضعف كارآموزي دوره‌هاي قبل از قبيل شكاف اطلاعاتي دروس نظري و عملي، نحوه آموزش و نارضايتي مرتبط با نحوه ارزيابي كارآموزان انجام گرفت و منجر به افزايش رضايت دانشجويان از دوره كارآموزي گرديد.

Introduction: The success of universities in training efficient human resources requires expansion of the range of education and gaining experience of real work environment. The purpose of this study was to design and assess an apprenticeship comprehensive program for health information technology students. Methods: This research was an applied action study. Research population consisted of students, lecturers and managers of medical records department. The sample included all available individuals at the research time period (census). Data were gathered from lecturers by focus group discussion, from students by a researcher-made questionnaire (after confirming its validity and reliability) and focus group discussion and from managers by a researcher-made questionnaire (after confirming its validity and reliability). Using independent t-test, students’ satisfaction levels were compared before and after the implementation of the apprenticeship program for students of two different semesters. Results: Apprenticeship was designed in the form of health information management processes and based on problem solving and reflection. Data were reported and exchanged in the form of e-portfolio. The mean score of students’ satisfaction with the program increased from 38±4.3 to 42.6±3.2 (out of 75). The rate of students’ dissatisfaction with inadequate theoretical and practical courses for working in the apprenticeship period decreased from 73% to 34.4%. Conclusion: Apprenticeship comprehensive program was designed with the focus on covering the weaknesses of previous apprenticeship programs such as information gap between theoretical and practical courses, training methods and dissatisfaction with apprentice assessment methods; it enhanced students’ satisfaction with the apprenticeship program.