كليدواژه :
شبكه‌هاي اجتماعي , وبلاگ‌ها , مرور متون , آموزش پزشكي , وب 2
چكيده فارسي :
مقدمه: وب 2 موجب تسهيل ارتباطات، تضمين اشتراك دانش و طراحي كاربر مدار مي‌گردد. سهولت همكاري و تعامل، مشاركت كاربران در توليد محتوا، سهولت استفاده و غناي محتوايي از عواملي است كه منجر به استفاده روزافزون از وب 2 شده است. هدف از اين مقاله، اشاره به ابزارهاي مختلف و رايج وب 2 و كاربردهاي اين ابزارها در آموزش پزشكي است.
روش‌ها: اين مقاله مروري از طريق جستجوي كليدواژه‌هاي Web 2.0 و Medical education، در بازه زماني سال 2005 تا 2016 در پايگاه‌هاي اطلاعاتي Scopus، PubMed، Web of Knowledge، Science direct، Sage و پايگاه‌هاي فارسي Magiran, Noormags, Sid و Civilica انجام پذيرفت.
نتايج: در ابتدا تعداد 216 مقاله انگليسي و فارسي با توجه به عنوان مقاله‌ها به دست آمد. پس از حذف موارد تكراري (83 مقاله) و مطالعه چكيده و متن كامل مقاله‌ها و با در نظر گرفتن معيارهاي ورود به مطالعه، 17 مقاله انگليسي و 1 مقاله فارسي انتخاب شد. پس از بررسي و مرور مقالات در زمينه وب 2 در آموزش پزشكي، به ابزارهاي ذكر شده در داخل اين مطالعات مانند وبلاگ‌ها، ويكي‌ها، پادكست‌ها، شبكه‌هاي اجتماعي، شبكه‌هاي نشانه‌گذاري اجتماعي، آر.اس.اس.ها و مش آپ‌ها و كاربردهايشان در آموزش پزشكي پرداخته شد.
نتيجه‌گيري: استفاده‌هاي جديد و در حال ظهور تكنولوژي‌ها، اهميت توليد دانش فعال را براي ارتقاي ياددهي و يادگيري برجسته‌تر مي‌نمايد كه اين مهم يك تعامل پويا بين منابع مختلف يادگيري ايجاد مي‌نمايد. بنابراين بهتر است دانشگاه‌ها هنگام بازبيني برنامه‌هاي آموزشي از قابليت‌هاي ابزارهاي وب 2 استفاده نمايند.
چكيده لاتين :
Introduction: Web 2.0 facilitates communication, secures knowledge sharing and user-centered design. Ease of cooperation and collaboration, user participation in content production, ease of use and rich content are factors that have led to increasing use of web 2.0. The purpose of this study was to review common Web 2.0 tools and their applications in medical education.
Methods: This review study was performed using the keywords medical education and Web 2.0 and searching through databases of Scopus, PubMed, Web of Knowledge, Science direct, Sage, Magiran, Noormags, SID, and Civilica for articles published from 2005 to 2016.
Results: First, 216 Persian and English articles were found based on the titles. After removing the duplicates (83 articles) and reviewing the abstracts and full texts and considering the inclusion criteria, 1 Persian and 17 English articles were selected. After reviewing the articles on Web 2.0 in medical education, the tools and their uses, as mentioned in these studies, such as blogs, wikis, podcasts, social networks, social tagging networks, RSS and Mashups were surveyed.
Conclusion: New and emerging uses of technologies highlight the importance of active knowledge production for improving teaching and learning which in turn creates a dynamic interaction among different learning sources. Therefore, it is recommended that universities should take the capabilities of Web 2.0 into account when reviewing educational programs.
