نقش كنگره ايالات‌متحده در سياست خارجي آمريكا در قبال ايران (2017-2005)

سياست خارجي تهاجمي ايالات‌متحده در قبال ايران (2017-2005) را مي‌توان ناشي از بنيان‌هاي دروني سياست خارجي اين كشور به‌حساب آورد. يكي از اين بنيان‌هاي دروني، كنگره ايالات‌متحده است كه صرف‌نظر از ساختار نظام بين‌المللي، سبب شده تا دولت آمريكا رويكردي تهاجمي عليه ايران در پيش بگيرد. براي تبيين سياست خارجي آمريكا بر اساس بنيان‌هاي دروني‌اش، مي‌توان از نظريه واقع‌گرايي نوكلاسيك بهره گرفت. بر همين اساس، نويسندگان اين مقاله به دنبال پاسخ به اين سوال اصلي هستند كه كنگره ايالات‌متحده چه تاثيري بر سياست خارجي آمريكا در قبال ايران (2017-2005) داشته است؟ هدف اين پژوهش، كمك به درك هر چه بيشتر سياست‌گذاران ايراني از ميزان تاثيرگذاري سياست داخلي آمريكا بر سياست خارجي اين كشور در قبال ايران است. هم چنين، اين پژوهش درصدد دست يابي به اين هدف است كه سوءبرداشت ميان سياست‌گذاران ايراني در خصوص سياست خارجي آمريكا در قبال ايران را به حداقل برساند. روش اين پژوهش عمدتاً شامل بهره‌برداري از سخن راني‌ها، صورت مذاكرات كنگره، گزارش‌هاي دولتي، كتاب‌هاي تخصصي روابط بين‌الملل و مقالات علمي و پژوهشي است. هم چنين، روش پژوهش توصيفي تحليلي و روش جمع‌آوري داده‌ها به‌صورت كتابخانه‌اي است. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه در رابطه با ايران، كنگره آمريكا از طريق اعمال تحريم‌هاي اقتصادي و نيز ترغيب كاخ سفيد براي اجراي آن تحريم‌ها، دولت آمريكا را براي پيگيري يك رويكرد خصمانه عليه ايران ترغيب كرده است.