مولفه هاي قدرت نرم چين در آفريقا

China’s Soft Power Components in Africa

دولت چين با بهره گيري از جنبه هاي مختلف قدرت نرم خود، در حال اجراي راهبرد تمام عيار پيش رونده ي جهاني به ويژه در قاره آفريقاست. حضور چيني ها در قاره آفريقا بسيار فراگير بوده؛ به گونه اي كه اين امر را مي توان ناشي از بهره گيري مناسب از نتايج مذاكرات و برنامه هاي مصوب حاصل از برگزاري منظم اجلاس هاي سران كشورهاي چين-آفريقا در كنار موج روزافزون حضور رسانه ها و نهادهاي فرهنگي دولتي چيني در اين قاره دانست. هدف از اين پژوهش، كمك به درك هرچه بهتر سياست گذاران ايراني از نحوه سياست گذاري هاي چين در آفريقا و تاثيرات ناشي از آن بر تعاملات سياسي و اقتصادي با قاره اي است كه بسياري از ظرفيت هاي آن براي بخش هاي مختلف كشورمان مغفول مانده است. اين مقاله، از طريق تجزيه و تحليل داده ها، اطلاعات و اسناد انتشاريافته، با بررسي مولفه هاي قدرت نرم چين در آفريقا و تاثيرات آن بر تعاملات اين كشور با اين قاره، به دنبال پاسخ به اين سوال است كه عملكرد قدرت نرم چين در آفريقا چگونه بوده و از چه مولفه هايي برخوردار است؟ فرضيه ي به كارگرفته شده عبارت است از اينكه چين با بهره گيري از مولفه هاي قدرت نرم خود در قاره آفريقا، ازجمله فرهنگ و تبادلات آموزشي-فرهنگي، تقويت حضور ديپلماتيك و ارائه ي كمك هاي مالي و سرمايه گذاري در بخش هاي مختلف اين قاره، توانسته است ضمن جلب نظر مثبت و مساعد افكار عمومي و حمايت دولت هاي آفريقايي براي ادامه ي همكاري ها با اين كشور، نسبت به ايجاد زمينه هاي پيشبرد اهداف سياسي و اقتصادي خود در اين قاره اقدام كند. اين مقاله نشان مي دهد كه نوع نگاه دولت مردان ايراني به آفريقا و انتظارات شان از اين قاره، زمينه ساز تعريف سازوكار و بهره برداري از قدرت نرم و ابزارهاي آن در راستاي منافع موردنظر خواهد بود.

By utilizing its different soft powers aspects, the Chinese government is implementing a global progressive strategy, especially on the African continent. The presence of the Chinese on the continent of Africa is very pervasive, which can be attributed to the proper utilization of the negotiations results and the programs approved by the regular China-Africa Summits meetings along with the increasing wave of presence of Chinese governmental media and cultural institutions on this continent. The purpose of this research is to help Iranian decision makers to better understanding of China’s policy makings in Africa and its effects on the political and economic interactions with the continent which many of its capacities have been unknown for different sectors of our country. This paper while using the analytical data, information and documents published, by examining the China›s soft power components in Africa and its effects on the interactions of this country with the continent, tries to answer the following question: What is the soft power performance of China in Africa and what components does it have? The hypothesis used in this connection is that China uses its soft power components on the African continent including culture and educational-cultural exchanges, strengthening diplomatic presence, and the provision of financial and investment assistance in different parts of Africa, has succeeded in attracting positive view of public opinion and the support of African governments to continue cooperation with the country in order to create the proper context for pursuing its political and economic goals on the continent. This research shows that the Iranian officials’ approaches towards Africa and their expectations from this continent will be the basis for defining any mechanism and exploiting of soft power and its tools in line with the expected interests.