رندال شوئلر و چالش هاي واقع گرايي

Randal Schweller and Challenges to Realism

يكي از برجسته ترين متفكران واقع گرايي نوكلاسيك، رندال شوئلر است كه از طريق نقد ساختارگرايي موجود در نوواقع گرايي، درصدد احياي اين مكتب بوده است. والتس، والت و مرشايمر، سه تن از برجسته ترين واقع گرايان معاصر، از مهمترين متفكران مورد آماج نقد او بوده اند. در پاسخ به اين سوال كه ديدگاه هاي شوئلر چه ارزش افزوده اي براي واقع گرايي دارد، مدعاي اصلي اين مقاله آن است كه وي به دنبال آن است كه پاسخي براي ناهم خواني بسياري از دعاوي واقع گرايي با واقعيت تاريخي و تجربي بين المللي و چرايي ناهماهنگي هاي موجود در دعاوي خود واقع گرايان بيابد و راهي براي رفع اين مشكلات ارائه دهد. شوئلر در اين چارچوب بر آن است كه مناظره ي درون واقع گرايي در مورد اولويت قدرت در برابر امنيت و نيز امنيت جويي حداقلي در برابر قدرت طلبي حداكثري دولت ها (مناظره ميان واقع گرايان تهاجمي و تدافعي) را حل كند، چرايي فقدان رفتار موازنه بخش و عدم شكل گيري موازنه ي قدرت/تهديد را در طول تاريخ توضيح دهد و عدم توجه كافي به تغيير نظام بين الملل در واقع گرايي را جبران و اتهام اهميت ندادن واقع گرايي به نهادهاي بين المللي را رد كند. آثار او با جذب عوامل داخلي در تحليل، علاوه بر تبيين سياست خارجي، ظهور دولت هاي تجديدنظرطلب و شرايط پويايي، تغيير و تنوع در نظام بين الملل را در چارچوبي نظري حول محور مفهوم منافع و برآيند آن در سطح نظام يعني موازنه ي منافع تبيين مي كند. هدف پژوهش حاضر، ارزيابي تلاش نظري شوئلر در تعديل و احياي واقع گرايي است و براي دست يابي به اين هدف با اتكا به روش تحليل متن، به مهم ترين آثاري كه شوئلر تاكنون منتشر كرده، ارجاع شده و چهره ي كم وبيش متفاوتي را كه او از واقع گرايي ارائه داده، نشان داده و مشخص خواهد كرد كه هر چند او توانسته بسياري از تناقضات دروني واقع گرايي را پاسخ دهد، اما كار خود او نيز مشكلاتي به همراه دارد كه مي تواند به معناي افزودن به اختلافات دروني اين رويكرد باشد.

Randall Schweller is a leading neoclassical realist who has paved the way for the revival of realism through criticizing the structuralist approach of neo-realism. Waltz, Walt, and Mearsheimer have been the major targets of his attacks. This article argues that his main added value to realism is to find a way to respond to internal divisions among realists and weak historical support for many of neo-realist propositions. Within this framework he enters into internal debates among realists about status quo versus revisionist states; explains non-formation of balancing behavior and balance of power in the course of history; pays attention to change in international system ignored by many realists; and rejects the objections against realists for not accounting for international institutions. By including domestic factors in his analysis, his work accounts for the emergence of revisionist states, dynamics of international system, and the significance (or insignificance) of international institutions within a theory of states’ interest and the resulting balance of interests in the international system. This theory can clarify the historical conditions in which realists’ claims can prove to be true. In order to give an account of Schweller’s theoretical endeavors to modify and revive realism, this article analyses his major works and shows that although he could account for inconsistences within realism, his own work with its own problems can add to internal divisions within realist camp.