بررسي تاثير كينزيوتيپ بر زبردستي حركات ظريف و فعاليت هاي روزمره زندگي در بيماران سكته مغزي: (مطالعه مقدماتي)

Effect of Kinesiotaping on Dexterity Function and Activities of Daily Livings in Patients with Stroke: A Pilot Study

مقدمه و اهداف سكته مغزي باعث ناتوانايي زيادي مي­ شود، اختلال حركتي اندام فوقاني يكي از شايع­ترين مشكلات بعد از سكته مغزي است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر كينزيوتيپ بر زبردستي حركات ظريف دست، فعاليت­هاي روزمره زندگي و اسپاستيسيتي در بيماران سكته مغزي بود. مواد و روش ­ها هشت بزرگسال سكته مغزي با محدوده سني 63-50 سال، در مطالعه حاضر كارآزمايي باليني آزمون-پس ­آزمون شركت كردند. كينزيوتيپ به صورت I stripبر روي عضلات اكستانسور ساعد قرار داده شد. اسپاستيسيتي، فعاليت­هاي روزمره زندگي و زبردستي حركات ظريف دست بلافاصله بعد از كينزيوتيپ و يك ماه بعد با مقياس اصلاح ­شده آشورث، پرسش­ نامه بارتل، و Nine Hole Peg Test اندازه­ گيري شد. يافته ­ها در ارزيابي آني، تفاوت معناداري در پيش ­آزمون و پس ­آزمون براي زبردستي حركات ظريف دست مشاهده شد (0/001≥P-value). ارزيابي ثانويه پس از يك ماه نيز بيانگر نتايج مشابه و تفاوت معنادار نسبت به پيش­ آزمون بود، اما تغيير قابل توجهي در اسپاستيسيتي عضلات فلكسور بعد از مداخله وجود نداشت. نتيجه­ گيري مطالعه حاضر مقدماتي نشان داد كه كينزيوتيپ در جهت عضلات اكستنسور، مي­ تواند زبردستي حركات ظريف دست و فعاليت­ هاي روزمره زندگي را بهبود بخشد.

Background and Aim: Stroke is a major cause of disability. Upper extremity motor impairment is one of the most common consequences after stroke. The purpose of the present study was to investigate the effect of Kinesiotape (KT) on hand function dexterity and activities of daily living as well as spasticity in stroke patients. Materials and methods: Eight individuals with stroke, and the mean age of 50-63 years, participated in the present clinical trial and pretest-posttest study. An I strip taping was placed on extensor muscles of the participants' forearms. Spasticity, activities of daily livings, and hand function dexterity were evaluated immediately and one month after kinesiotaping using the Modified Ashworth Scale (MMAS), Barthel Index, and Nine Holle Peg test. Results: At the immediate assessment, there were significant differences between hand dexterity function and Barthel Index in the pre-test and post-test (P- value ≥ 0/001). Secondary assessment was done after one month and the results showed similar significant differences but there was no significant change in flexor muscles spasticity of the hand after the intervention. Conclusion: The current preliminary study indicated that KT in the direction of the extensor muscle could result in better hand function and recovery activities of daily living.