ارائه الگوي تعاملي مديريت منابع انساني در پارك هاي علم و فناوري با تأكيد بر رويكرد پويايي هاي سيستمي

Presenting an Interactive Model of Human Resources Management in Iran's Science and Technology Parks with an Emphasis on the System Dynamics Approach

پارك‌هاي علم و فناوري نقش مهمي در شبكه اقتصاد دانش‌بنيان از طريق مديريت منابع انساني و در تعامل با نهادهاي مختلف منطقه‌ايي بازي مي‌كنند. لذا تحليل و طراحي مدل مديريت منابع انساني در پارك‌هاي علم و فناوري هم از حيث اهميت و هم ماهيت تعاملي آن ضروري است. به‌ويژه اينكه بررسي مدل‌هاي موجود در ادبيات مديريت منابع انساني در پارك‌هاي علم و فناوري نشان مي‌دهد كه اين مدلها عمدتاً در سطح يكي از نهادهاي مؤثر در شبكه ارزش پارك‌هاي علم و فناوري به اين موضوع پرداخته‌اند. پژوهش حاضر با توجه به ويژگي كل‌گرايي و تمركز رويكرد پويايي‌هاي سيستمي بر تعامل بين اجزاي سيستم به‌عنوان روش تحقيق، درصدد تبيين مدل تعاملي مذكور برآمده است. اين مدل از طريق برگزاري 15 جلسه مدل‌سازي گروهي با ذينفعان مسئله به طراحي، آزمودن و درنهايت شناسايي و شبيه‌سازي راهكارهاي مختلف ارائه شده است. نتايج حاصل از شبيه‌سازي نشان داد كه تمركز بر ايجاد انگيزه و ارتقاء كيفيت نيروي انساني ستادي به شكل توأمان، ميرايي حمايت‌هاي پارك از شركت‌هاي فناوري مستقر و توسعه ارتباطات به‌ويژه از جهت توسعه جريان انتقال فناوري، ايجاد بازار، تبادل فكري و انساني بيشترين نقش را در بهره‌وري الگوي مورد نظر دارد.

Science and technology parks play an important role in knowledge-based economic network through human resources management (HRM) and in cooperation with various regional institutions. Therefore, developing and analyzing a model for human resource management at science and technology parks is essential due to the importance and the interactive nature of the matter. More importantly, a study of the current HRM models at science and technology parks showed that they operate mostly on the one of the levels and elements within the value network of science and technology parks. Accordingly, this study attempts to elaborate on the interactive model based on the holistic nature of the system dynamics approach and its focus on the interaction among the various components of a system. The proposed model was developed and tested following 15 sessions of group model building with the stakeholders, and different scenarios were identified and simulated. The simulation results showed that focusing simultaneously on motivation and human resource quality of staff, gradual withdrawal of support and also developing communications within park's tenants, especially those used for technology transfer, market development and intellectual and human resource exchange are highly effective on productivity of the model.