پديد آورندگان :
كاشفي، سپيده دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه كاردرماني، تهران، ايران , اكبرفهيمي، نازيلا دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه كاردرماني، تهران، ايران , رصافياني، مهدي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه كاردرماني، تهران، ايران
كليدواژه :
كودكان , ريسك فاكتور , بدرفتاري , معلوليت
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف
حدود 13 درصد از كودكان، در طبقه كودكان با معلوليت جاي مي گيرند. بدرفتاري با كودكان و بزرگسالان با معلوليت شايع است. شناسايي ماهيت و ريسك فاكتورهاي بدرفتاري، به شناسايي كودكان و خانواده هاي در معرض خطر كمك كرده و اجراي مداخلات در راستاي پيشگيري و درمان اين كودكان را تسهيل مي كند. پژوهش حاضر با هدف شناسائي ماهيت و ريسك فاكتورهاي بدرفتاري با كودكان با معلوليت انجام شده است.
مواد و روش ها
در مطالعه مروري حاضر، جستجوي كليدواژه هاي بدرفتاري؛ آزار؛ غفلت؛ معلوليت؛ كودك و ريسك فاكتور در پايگاه هاي داده: PubMed, Scopus, ProQuest, Elsevier, Springer, Cochrane, Ovid و موتور جستجوي Google Scholar، در بازه ي زماني 1960 تا 2015 انجام شد. مطالعات پژوهشي، متاآناليز و مرور سيستماتيك كه در مورد بدرفتاري با افراد زير 18 سال داراي معلوليت فيزيكي، رواني و ذهني انجام شده بود، وارد مطالعه شد.
يافته ها
با توجه به معيارهاي ورود، چكيده 79 مقاله بررسي و در نهايت 26 متن كامل مورد بررسي دقيق قرار گرفت. تقريباً تمام مطالعات متفق بودند بدرفتاري با كودكان با معلوليت بيشتر از كودكان سالم رخ مي دهد. بر اساس تحقيقات گذشته مي توان ماهيت و ريسك فاكتورهاي بدرفتاري را در سه طبقه ي ويژگي بدرفتاري، ويژگي قرباني و ويژگي عامل بدرفتاري بررسي كرد. داده ها در اين زمينه ها پراكنده است و تحقيقات مختلف نتايج مختلفي را در اين زمينه ها گزارش كرده اند. در مورد ويژگي قرباني مي توان وجود معلوليت هاي رفتاري را ريسك فاكتور مهم تري براي بدرفتاري با كودك معرفي كرد. معلوليت كم شدت تر و معلوليتي كه در ظاهر كودك نمايان نباشد، باعث افزايش خطر بدرفتاري خصوصاً آزار جنسي مي شود. در مطالعات مختلف، والدين، پرسنل مدارس، همسالان و غريبه ها به عنوان عامل بدرفتاري معرفي شدند.
نتيجه گيري
تفاوت در تعريف معلوليت، بدرفتاري و روش تحقيقي كه در مطالعات مختلف به كار رفته است، باعث گرديد نتيجه گيري قاطعي در مورد ريسك فاكتورهاي بدرفتاري با كودك با معلوليت صورت نگيرد، اما مي توان احتمال داد فقدان مهارت والدگري در والدين و همچنين سن كمتر و معلوليت كم شدت تر در كودك –فارغ از نوع معلوليت- با احتمال بالاتري جزو ريسك فاكتورهاي بدرفتاري هستند. مطالعات كمي كه در كشورهاي آسيايي انجام شده است، ممكن است نشان دهنده ي آمادگي كمتر اين كشورها براي مقابله با اين مسئله اجتماعي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: About 13% all of children suffer from disabilities. Maltreatment of children and adults with disabilities is a common practice. The identification of the nature and risk factors for maltreatment helps identify the children and families at risk and facilitate intervention to prevent and treat these children. The present study was conducted to identify the nature of and risk factors for maltreatment of children with disabilities.
Materials and Methods: In the present narrative review, the keywords including: maltreatment, abuse, neglect, disability, children, and risk factors were searched among databases including Springer, Elsevier, ProQuest, Scopus, Ovid PubMed, Cochrane, and the search engine Google Scholar, in the period between 1960-2015. Empirical studies, meta-analysis, and systematic reviews with the emphasis on maltreatment of children (below 18 years) with mental, physical, and psychological disabilities were selected.
Results: Totally, 822 potentially relevant studies were found and 79 abstracts were examined. Finally, 26 full texts were included. Almost all studies confirmed that children with disabilities are at a significantly greater risk of maltreatment compared with those without disabilities. According to the literature, the nature of and risk factors for maltreatment can be examined under three categories: maltreatment characteristics, victim characteristics, and perpetrator characteristics. There is sporadic data in this field and different studies have reported different results on the subject. Probably behavioral disabilities are the most important risk factor for maltreatment. Low level disabilities that have not outward appearance may cause increaseed risk of maltreatment, especially sexual abuse. Parents, school staffs, peers, and strangers were identified as perpetrators of maltreatment.
Conclusion: Different definitions of disability and maltreatment as well as different research methodologies used in the studies have made it impossible to reach a decisive conclusion about risk factors for maltreatment of children with disabilities; however, there is the probability that lack of parenting skills as well as young age and less serious disabilities of children, regardless of the type of disability, are among the risk factors for maltreatment. A few studies conducted in Asian countries indicated that they are not prepared to deal with this social issue.
