مقايسه تاثير شش هفته تمرين تعادلي، تيپينگ و تركيبي بر حس عمقي و عملكرد حركتي مچ پاي واليباليست هاي پسر نوجوان با ناپايداري مزمن مچ پا

Effect of Six Weeks of Balance Exercise Protocol, Taping, and Mixed Protocol on Proprioception and Functional Performance in Teenager Boys' Volleyball Players with Chronic Ankle Instability

مقدمه و اهداف امروزه فوايد تمرين تعادلي و استفاده از تيپينگ در پيشگيري و بهبود آسيب ­هاي ورزشي خصوصأ در اسپرين و دررفتگي­ هاي ناشي از عدم تعادل و نقص در حس عمقي مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه تاثير شش هفته تمرين تعادلي، تيپينگ و تركيبي بر حس عمقي و عملكرد حركتي مچ پاي واليباليست ­هاي پسر نوجوان با ناپايداري مزمن مچ پا بود. مواد و روش ­ها در مطالعه شبه ­تجربي حاضر، 45 واليباليست پسر نوجوان داراي ناپايداري مزمن مچ پا به صورت هدفمند شركت كردند. از آزمون باليني كشويي قدامي و پرسش­نامه ناپايداري عملكردي مچ پا (CAIT) به منظور تأييد ناپايداري مچ پا، از دستگاه آيزوكينتيك به منظور اندازه ­گيري حس عمقي مفصل مچ پا و از آزمون عملكردي جهش تك ­پا به شكل 8 انگليسي (8) براي سنجش عملكرد حركتي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ­ها از تحليل كوواريانس ANCOVA و آزمون تعقيبي سيداك استفاده شد (0/05≥P). يافته ­ها در همه گروه­ها،از پيش ­آزمون به پس ­آزمون براي اندازه­ هاي حس عمقي 10 درجه دورسي­فلكشن، 20 درجه پلانتارفلكشن و عملكرد حركتي اختلاف معنادار مشاهده شد (0/05>P ). همچنين تفاوت بين ميانگين گروه هاي تمرين تعادلي و تركيبي در مقايسه با گروه تيپينگ در پس آزمون معنادار بود. (0/05>P)، در حالي كه تفاوت بين دو گروه تمرين تعادلي و تركيبي معنادار نبود (0/05

Background and Aims: Today, the benefits of balance exercise and taping are considered in the prevention and improvement of sports injuries, especially in sprains and dislocations in imbalance as well as defects of proprioceptive. The purpose of the current study was to evaluate the effect of six weeks of balance exercises protocol, taping, and mixed on proprioception and functional performance in teenager male volleyball players with chronic ankle instability. Materials and Methods: A total of 45 teenager male volleyball players with chronic ankle instability participated in the study. Eligibility of ankle instability was assessed using Cumberland Ankle Instability Tool (CAIT) and anterior drawer test. The Biodex system was used for measuring proprioception (ICC=0/99) and Eight Hop Test was used for conducted functional performance. The covariance (ANCOVA) and post hoc Sidac tests were used for statistical analysis at P=0/05. Results: The results in all groups showed significant differences between pre-test and post-test in proprioception 10 ° dorsiflexion, 20 ° plantar flexion, and functional performance (p<0/05). Also, the results showed significant differences between balance exercises and combined groups compared with taping group in post-test (P<0/05), while there was no significant difference between two groups (combined and balance exercise) (P<0/05). Conclusion: Considering the extremely large effect size of the balance and combined groups, it is recommended that these program be used to improve ankle proprioception and functional performance of teenager male volleyball players with chronic ankle instability.