بررسي رابطه سرمايه فرهنگي و گرايش والدين به تبعيض جنسيتي (مطالعه موردي والدين شهرستان جوانرود)

در مطالعه حاضر به بررسي رابطه ميان سرمايه فرهنگي والدين و گرايش آن ها به تبعيض جنسيتي پرداخته شده است. به جهت اهميت و گستردگي نقش سرمايه فرهنگي بسياري از تحليلگران و نظريه پردازان اجتماعي از آن به عنوان يك منبع مهم در تعيين ساختار اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي ياد كرده اند. وجه ديگر اين تحقيق سنجش ميزان گرايش به تبعيض جنسيتي است كه از نظريات فمينيستي براي فراهم آوردن چهارچوب نظري اين مفهوم استفاده شده است. داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه و از يك نمونه 384 نفري از والدين شهرستان جوانرود گردآوري شده است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش بيانگر وجود رابطه ي معنادار بين دو متغير سرمايه فرهنگي والدين و گرايش آن ها به تبعيض جنسيتي در سطح اطمينان 95 درصد است. بر اين اساس بين ميزان سرمايه فرهنگي والدين و گرايش آن ها به تبعيض جنسيتي نسبت به فرزندانشان رابطه معكوس وجود دارد به اين معني كه گرايش به تبعيض جنسيتي در ميان والدين با سرمايه فرهنگي پايين تر، بيشتر از والدين با سرمايه فرهنگي بالاتر است.