جايگاه اشتغال زنان در سياست‌هاي كلان كشور بعد از انقلاب اسلامي

The status of women's employment in the macro policies of the country after the Islamic Revolution

حضور زنان در فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي از اصول اساسي توسعه پايدار به شمار مي‌رود. طي ﭼﻬﺎر دﻫﺔ ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان، ﻛﻢ و ﻛﻴﻒ ﺣﻀﻮر زﻧﺎن در ﻋﺮﺻﺔ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫﻤـﻮاره مورد توجه ﺑﻮده وباطرح مباحث حقوق اجتماعي وانساني زنان، موضوع اشتغال زنان به عنوان يكي از اولويت ها در برنامه ريزي‌ها وسياستگذاري‌هاي دولت‌ها بعد ازانقلاب اسلامي مد نظر قرار گرفته است. اما آنچه كه جاي بررسي دارد چالش‌هايي است كه بر اساس رويكردهاي متفاوت دولت‌ها در اين حوزه ديده مي‌شود. چرا كه اين امر باعث گرديده وضعيت نظام سياستگذاري در حوزه اشتغال زنان از يك ثبات پايداري برخوردار نباشد. لذا نوشتار حاضر با استفاده از روش تحليل –محتواي كيفي درصدد بررسي تأثير دو رويكرد توانمند سازي و خانواده محوري دولت‌ها بر رونداهداف اشتغال زايي زنان است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد عدم مسئله شناسي دولت‌ها در حوزه سياستگذاري اشتغال و تك بعدي نگريستن دراين حوزه باعث نقص در برنامه‌هاي اشتغال زايي زنان شده است.

The presence of women in economic, social and cultural activities is one of the basic principles of sustainable development. In the country, during the last four decades of the Islamic Revolution of Iran, women's participation in the social sphere has always been highlighted and the topic of women's social and welfare issues has been discussed. Women's employment has been considered as one of the priorities in the planning process of post-Islamic revolution. But what is being addressed is the challenges that can be seen from the different approaches of governments in this area, which has made the situation of the policy system In his field Women's chest does not have a stable stability. Therefore, the present paper uses a qualitative analysis method to examine the effect of empowerment and family-oriented approaches of governments on women's job creation goals. Research shows that the lack of problem-solving of governments in the area of ​​employment policy and the subsequent pursuit of this area has led to a defect in women's employment programs.