نياز سنجي توسعه آموزش مجازي: ارزيابي ميزان آمادگي در دانشكده‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Needs Assessment of Virtual Training Development: Assessment of the Level of Readiness at Faculties of Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: مطالعه حاضر به عنوان بخشي از برنامه نياز سنجي آموزش مجازي در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با هدف ارزيابي ميزان آمادگي دانشكده‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در خصوص آموزش‌هاي مجازي از ديدگاه معاونين و مسؤولين دفاتر توسعه آموزش دانشكده‌ها انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي از نوع مقطعي بود. ابزار محقق‌ساخته اين مطالعه داراي 18 سؤال و در چهار حيطه ارزيابي زير ساخت‌ها شامل 4 سؤال، ارزيابي منابع دانشكده شامل 2 سؤال، ارزيابي آمادگي دانشجويان شامل 5 سؤال، ارزيابي آمادگي اعضاي هيأت‌علمي 6 سؤال و يك سؤال در خصوص نگرش آنها به آموزش مجازي بود. جمع‌آوري اطلاعات توسط رابطين در هر دانشكده انجام گرفت. نتايج: ميانگين نمره ارزيابي آمادگي در زمينه توسعه آموزش مجازي 20/1±99/4 بود. از ميان حيطه‌هاي مورد مطالعه حيطه آمادگي دانشجويان با 37/1±38/5 داراي بيش‌ترين نمره و منابع با 65/1±60/4 كم‌ترين نمره را از طرف مشاركت‌كنندگان كسب نمودند. ميانگين نمره نگرش سطح متوسط نگرش افراد مورد مطالعه را نشان مي‌دهد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد علي‌رغم نگرش مناسب و متوسط افراد مورد مطالعه به توسعه آموزش مجازي در دانشكده‌ها، اين افراد آمادگي دانشكده‌ها را در زمينه برنامه‌ريزي و تأمين منابع و همچنين آمادگي اعضاي هيأت‌علمي را نامناسب ارزيابي نموده‌اند. اين در حالي است كه زير ساخت‌هاي دانشكده از ديدگاه اين افراد در مقايسه با دو حيطه ديگر از وضعيت مناسب‌تري برخوردار است.

Introduction: The present study was carried out as part of the needs assessment program of virtual training at Isfahan University of Medical Sciences with the aim of evaluating the readiness level of faculties with regard to virtual training from the perspective of the deputies and authorities of education development offices at the faculties. Methods: This study was a descriptive cross-sectional research. An 18-item researcher-made instrument was used for assessing the following four domains: infrastructures (4 items), faculty’s resources (2 items), students’ readiness (5 items), faculty members’ readiness (6 items) and their attitudes towards virtual training (1 item). Data were collected through the officials in each faculty and analyzed by means of descriptive statistics. Results: The mean score of readiness in the field of virtual training development was 4.99±1.20. Among the four domains, students’ readiness (5.38±1.37) and resources (4.60±1.65) had the highest and lowest scores respectively. The mean score of attitudes revealed a moderate level of the subjects’ attitudes. Conclusion: The results showed that despite their moderate attitude to virtual training development in the faculties, the participants assessed the faculty members and faculties’ readiness for planning and resource supply as inadequate. Nevertheless, the faculty infrastructures had a more favorable status compared to the other two domains from the respondents’ viewpoints.