ديدگاه دانشجويان پزشكي در مورد پيامدهاي يادگيري و انگيزشي استفاده از بيمار واقعي به‌جاي سناريوي كتبي

Learning and Motivational Outcomes of Real Patient versus Written Scenario: Perspective of Medical Students

مقدمه: نحوه ارائه سناريو در جلسات يادگيري مبتني بر مورد و پيامدهاي آموزشي آن محل سؤال است. اين مطالعه با هدف بررسي ديدگاه دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در مورد پيامدهاي يادگيري و انگيزشي استفاده از بيمار واقعي در مقايسه با سناريوي كتبي در جلسات يادگيري مبتني بر مورد در دوره علوم پايه انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي در سال 1396 در دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران بر روي 85 نفر از دانشجويان پزشكي ورودي 95 رشته پزشكي و با روش نمونه‌گيري در دسترس انجام شد. 74 نفر پرسشنامه را تكميل نمودند. در سال اول دوره علوم پايه در جلسات يادگيري مبتني بر مورد از سناريوي كتبي استفاده شد. در جلسه بحث موردي ايمونولوژي در سال دوم، بيماران واقعي دعوت شدند و سپس نظرات دانشجويان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پايا بررسي شد. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از آمار توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: كليه دانشجويان شركت كننده در پژوهش معتقد بودند كه حضور بيمار جذاب و چالش‌برانگيزتر از سناريوي كتبي بود. 73 نفر (22/98%) حضور بيمار واقعي را بر سناريوي كتبي ترجيح مي‌دادند. 69 نفر (86/92%) بيان كردند كه حضور بيمار واقعي نسبت به سناريوي كتبي تأثير بيش‌تري بر يادگيري دارد. 73 نفر (22/98 درصد) معتقد بودند كه استفاده از بيماران واقعي در كلاس‌هاي درس علوم پايه انگيزه بيش‌تري براي حضور در كلاس درس فراهم مي‌كند. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه دانشجويان پزشكي استفاده از بيمار واقعي را به‌جاي سناريوي كتبي در جلسات يادگيري مبتني بر مورد ترجيح مي‌دهند. از ديد دانشجويان بيمار واقعي جالب‌تر و چالش‌برانگيزتر است، بر يادگيري و يادداري مطالب تأثير بيش‌تري دارد و در درك ارتباط بين علوم پايه و بالين و بر مطالعه علوم پايه مؤثرتر است.

Introduction: How to present a scenario in case-based learning sessions and its educational outcomes is in question. The aim of this study was to investigate the viewpoints of medical students of Tehran University of Medical Sciences about the learning and motivational outcomes of using real patients in comparison with written scenarios in case-based learning sessions of basic sciences program. Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted on 85 medical students of Tehran University of Medical Sciences in 2017. Subjects were selected by convenience sampling method and 74 students completed a questionnaire. Case-based learning sessions were conducted using written scenarios in the first year of the basic sciences program. In the second year, case-based immunology discussion sessions were held by inviting real patients and the students’ opinions were assessed using a valid and reliable researcher-made questionnaire. Data were analyzed by means of descriptive statistics. Results: All of the students believed that the presence of a patient was more interesting and challenging than the written scenarios. Seventy-three students (98.22%) preferred an actual patient to a written scenario. Sixty-nine students (92.86%) stated that the presence of a real patient had a greater impact on their learning than the written scenarios. Seventy-three students (98.22%) believed that the use of real patients in basic sciences courses would increase their motivation to attend the classes. Conclusion: The medical students seem to prefer real patients to written scenarios in case-based learning sessions. They believe that real patients are more interesting and challenging, have greater impact on learning and retention, and are more effective in the understanding the link between basic sciences and clinical trainings, as well as studying basic sciences.