ميزان مواجهات كارآموزان پزشكي با مهارت‌هاي باليني مورد انتظار و مقايسه با حداقل‌هاي تعيين شده

Medical Students' Clerkship Exposures to Expected Clinical Skills and Comparison with the Specified Minimums

مقدمه: يكي از مهم‌ترين اهداف دوره آموزش پزشكي عمومي، رسيدن به سطح قابل قبول توانمندي در مهارت‌هاي باليني دانشجويان پزشكي است. دانشكده‌هاي پزشكي بايد در جهت رسيدن به استانداردهاي بين‌المللي آموزش پزشكي عمومي گام بردارند. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان مواجهات كارآموزان پزشكي با مهارت‌هاي باليني مورد انتظار و مقايسه با حداقل‌هاي تعيين شده در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه به صورت توصيفي مقطعي در سال تحصيلي 95-1394 و نمونه‌گيري به روش سرشماري (95نفر) انجام شد. مهارت‌هاي مورد انتظار به صورت چك‌ليستي به شوراي آموزشي گروه‌هاي باليني داده شد و تعداد حداقل‌هاي مواجهه با آنها مشخص گرديد. تعداد مواجهه باليني در هر مهارت در طول دوره كارآموزي و اطلاعات زمينه‌اي دانشجويان در چك‌ليست پرسيده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي One sample T test و T مستقل، كاي‌دو و آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و اسپيرمن تحليل گرديد. نتايج: هيچ‌يك از كارآموزان در مهارت‌هاي باليني شامل انجام كات داون، انجام تامپون قدامي، خون‌گيري شرياني، رگ‌گيري و وصل سرم، آتل‌گيري، انجام Basic CPR، انجام واكسيناسيون روتين اطفال، انجام پانسمان‌هايي با نياز به دبريدمان و شستشوي تخصصي، نمونه‌گيري سوپراپوبيك، گچ‌گيري ساده و بازكردن گچ، تخليه آبسه سطحي پوست؛ نتوانستند به تعداد حداقل مواجهه مورد انتظار تعيين شده توسط شوراي آموزشي گروه‌هاي باليني دست پيدا كنند. در مهارت‌هاي گذاشتن لوله معده و انجام CPR) ACLS, BCLS) ميزان انطباق مناسب بود، ولي در ساير مهارت‌ها ميزان انطباق پايين بود. نتيجه‌گيري: عدم انطباق تعداد مواجهات كارآموزان با حداقل‌هاي مورد انتظار در تعداد دفعات مواجهه با مهارت‌هاي باليني ضروري و ضعف در آموزش باليني كارآموزان نشان‌دهنده كيفيت نامطلوب آموزش باليني است، به نظر مي‌رسد رسيدن به انطباق مطلوب قابل انتظار براي هر مهارت باليني، وابسته به آموزش‌هاي جانبي و همكاري بيش‌تر دستياران و اساتيد باليني است.

Introduction: One of the most important goals of general medical education is to achieve acceptable competencies in clinical skills. Medical schools have to take steps to meet International Standards for general Medical Education. The aim of this study was to determine the amount of medical students' clerkship exposures to expected clinical skills and compare with the Specified minimums at Isfahan University of Medical Sciences. Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted in 2015-16 academic year using census method (n=95). Educational Council of the clinical departments was provided with a checklist of the expected skills and the minimum number of exposures to those skills was determined. The number of exposures for each clinical skill during the clerkship period and the background information of the students were asked for in the checklist. Data were analyzed using one sample t-test, independent t-test, chi-square and Pearson and Spearman correlation coefficients. Results: None of the students could meet the minimum number of exposures established by the Educational Council in to the clinical skills venous cutdown, anterior nasal packing, arterial blood sampling, venipuncture and serum infusion, splinting, basic CPR, pediatric routine vaccination, wound dressing with debridement and specialized washing process, suprapubic sampling, simple casting and cast removing, and superficial skin abscess drainage. The rate of conformity was adequate in CPR (ACLS, BCLS) and nasogastric intubation, but low in other skills. Conclusion: The lack of conformity of the exposures to the minimums expected in the number of exposures to the essential clinical skills and the weaknesses in the clinical training of the students indicate the poor quality of clinical education. It seems that achieving the desired conformity for each clinical skill depends on peripheral training and the greater collaboration of clinical residents and clinical faculty members.