مقايسۀ تأثير آموزش بهداشت به دو روش آموزش حضوري و پيامكي بر سبك زندگي و ميزان فشارخون پرسنل نظامي مستعد به فشارخون بالا

A Comparison Between Impact of a Health Education Program Using In-situ Training and Text-Messaging on Lifestyle and Blood Pressure in Military Personnel at Risk of Hypertension

زمينه و هدف: يكي از مداخلات اساسي براي كاهش شيوع فشارخون بالا، آموزش سبك زندگي سالم است. مطالعۀ حاضر با هدف ارزيابي اثربخشي آموزش حضوري و پيامكي بر ميزان فشارخون و سبك زندگي تعدادي از نيروهاي نظامي مستعد به فشارخون بالا صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در قالب يك مطالعۀ نيمه‌تجربي، تعداد 100 نفر از نيروهاي نظامي به‌طور تصادفي به دو گروه آموزش حضوري و آموزش پيامكي تقسيم شدند. ارزيابي اوليه با استفاده از اندازه‌گيري ميزان فشارخون سيستوليك و دياستوليك در هر دو گروه همراه با سنجش شاخص‌هايي مثل سبك زندگي، شاخص توده بدني و ميزان فعاليت فيزيكي صورت گرفت. سپس دو گروه در قالب دو شيوۀ آموزش حضوري و آموزش پيامكي مورد مداخله قرار گرفتند و پس از گذشت سه ماه از پايان مداخله، بار ديگر متغيرهاي مطالعه ارزيابي شدند. يافته‌ها: ميانگين فشارخون سيستوليك در هردو گروه آموزش حضوري و آموزش پيامكي، در بازۀ زماني قبل تا بعد از مداخله، كاهش معني‌داري را نشان داد. متغيرهاي وزن، شاخص توده بدني و سطح فعاليت فيزيكي نيز در هر دو گروه، تغييرات مثبت جالب‌توجهي را از قبل تا بعد از مداخلۀ آموزشي نشان دادند. نمرۀ كلي سبك زندگي در هر دو گروه بهبود عمده‌اي را نشان داد؛ ولي در گروه آموزش پيامكي، تغيير محسوسي در ابعاد مربوط به مسئوليت‌پذيري سلامت، رشد معنوي و روابط بين فردي ملاحظه نشد. نتيجه‌گيري: روش آموزش پيامكي مي‌تواند تا حدودي همانند روش آموزش حضوري در ايجاد تغيير در برخي از رفتارهاي مربوط به سبك زندگي و به‌تبع آن كنترل فشارخون مؤثر واقع شود.

Background and Objective: A basic intervention to reduce prevalence of the disease is educating healthy lifestyle particularly for those who are at risk. Present study aimed to assess the effectiveness of two methods of in-situ training and text messaging on blood pressure and lifestyle in a number of military forces susceptible to hypertension. Methods: Using a quasi-experimental study, 100 individuals from military forces were randomly assigned to either in-situ training or text messaging groups. Initial assessment on systolic and diastolic blood pressure as well as lifestyle, body mass index, and physical activity were conducted. Then both groups experienced an educational intervention either by in-situ training or text messaging. Three months after the intervention all variables were assessed again and the data were analyzed by student t-test and Chi-square statistical tests. Results: Systolic blood pressures in average revealed a significant reduction in both groups after intervention compared to baseline. Variables such as weight, body mass index, and physical activity improved in both groups after intervention. Although, the lifestyle total score changed considerably in both groups, in the text-messaging group there was no notable change in domains including health responsibility, spiritual growth, and interpersonal relationships. Conclusion: Text messaging to somewhat may be effective as well as in-situ training to change some health related behaviors and consequently be resulted in blood pressure control.