ارتباط انسجام اجتماعي و تحصيلي دانشجويان با ارزشيابي اساتيد دانشگاه علوم پزشكي گناباد در سال 1395

Relationship between Social and Academic Integration of Students with Student Evaluation of Teacher Performance in Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran in 2016

زمينه و هدف: ارزشيابي دانشجويان از اساتيد يكي از بهترين شيوه­ هاي ارزشيابي است زيرا دانشجويان به طور مستقيم توسط استاد آموزش مي­ بينند. ارزشيابي دانشجو از استاد متاثر از عوامل مختلفي است. لذا مطالعه ­ي حاضر با هدف تعيين ارتباط انسجام اجتماعي و تحصيلي دانشجويان با ارزشيابي اساتيد دانشگاه علوم پزشكي گناباد در سال 1395 انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، 307 دانشجوي مقطع كارشناسي پيوسته در دانشگاه علوم پزشكي گناباد در سال 1395 به روش تصادفي طبقه­ اي انتخاب شدند. داده­ ها از طريق فرم اطلاعات جمعيت­ شناختي و پرسشنامه­ هاي روا و پايا شده انسجام موسسه ­اي و كيفيت عملكرد اساتيد جمع‌آوري شد. سپس داده­ ها به‌وسيله ­ي نرم­ افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصيفي، آزمون­ هاي آماري تي­م ستقل، ANOVA، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تجزيه و تحليل شد. نتايج در سطح كمتر از 05/0 معني­دار لحاظ گرديد. يافته ­ها: در بين ابعاد انسجام اجتماعي بيشترين نمره (59/4±08/29) مربوط به تعاملات گروه همسالان و در بين ابعاد انسجام تحصيلي بيشترين نمره (32/4±34/26) مربوط به پيشرفت تحصيلي و فكري بود. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين نمره ­ي كلي انسجام اجتماعي و تحصيلي با نمره­ ي كلي ارزشيابي كيفيت عملكرد اساتيد ارتباط مستقيم و معناداري وجود دارد (به ترتيب 04/0=P و 001/0P<، 11/0=r و 53/0=r). طبق نتايج آزمون رگرسيون خطي، به ازاي افزايش هر نمره از انسجام اجتماعي، نمره ­ي ارزشيابي اساتيد 0/11 افزايش و براي انسجام تحصيلي، نمره­ ي ارزشيابي اساتيد 53/0 افزايش يافت. نتيجه­ گيري: تعاملات و تجارب تحصيلي و اجتماعي دانشجويان با همكلاسي­ ها و ساير كاركنان دانشگاهي مي‌تواند با ارزشيابي دانشجو از استاد مرتبط بوده و رضايت آنان از كيفيت عملكرد اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي گناباد را تحت­ الشعاع قرار دهد.

Background & Objectives: Teacher evaluation by students is one of the best assessment methods, since students are directly educated by professors. Several factors are involved in the evaluation of teacher performance. Therefore, this study aimed to determine the relationship between Social and Academic Integration of Students with Student Evaluation of Teacher Performance in Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran in 2016. Materials and Methods: This cross-sectional research was conducted on 307 BSc students in Gonabad University of Medical Sciences selected via stratified random sampling. Data were collected using demographic characteristics questionnaire and reliable and valid scales of institutional coherence and quality of teachers' performance. Data analysis was performed in SPSS version 20 using descriptive statistics, independent t-test, ANOVA, Pearson’s correlation coefficient and linear regression at the significance level of below 0.05. Results: Among the dimensions of social integration, the highest score was related to peer group interaction (29.08±4.59). Regarding the dimensions of academic integration, the highest score was related to academic and thinking progress (26.34±4.32). According to the Pearson’s correlation coefficient, a direct and significant relationship was found between the total score of social and academic integration with the total score of student evaluation of teacher performance (r=0.53 and r=0.11, P<0.001 and P<0.04, respectively). Moreover, results of linear regression test demonstrated that there was 0.11 and 0.53 increase in the teacher evaluation score per each increase in the scores of social and academic integrations, respectively. Conclusion: According to the results of the study, there might be an association between academic and social interactions and experiences of students with classmates and other academic staff with student evaluation of teacher performance, reflecting their satisfaction with the performance quality of faculty members in Gonabad University of Medical Sciences.