معرفي ابزاري نوين در ارزيابي سيستم وستيبولار؛ مروري بر كاربردهاي باليني آزمون ويدئويي ايمپالس سر

مقدمه و اهداف تعادل عملكردي فيزيولوژيك از جانب بدن است و حفظ آن با تعامل همزمان اطلاعات حسي سيستم­هاي وستيبولار، بينايي و حس پيكري صورت مي­گيرد؛ از بين سه ورودي حسي تعادل، سيستم وستيبولار نيازمند توجه ويژه­اي در ارزيابي­ها و پژوهش­هاي باليني است؛ چرا كه حدود 50 درصد از بيماران مبتلا به گيجي و منگي، از اختلالات سيستم وستيبولار رنج مي­برند. سيستم وستيبولار در حين حركات سر مسئول ثبات تصاوير بر روي چشم­ها مي­باشد. بدين منظور در حين حركت سر، چشم­ها در جهت عكس حركت سر ولي با دامنه­اي نسبتا مشابه، به حركت واداشته مي­شوند كه اين حركت جبراني، ناشي از رفلكس دهليزي-چشمي(VOR) است. اختلالات وستيبولار با ايجاد نقص در VOR، موجب بروز حركات اصلاحي چشم مي­شوند كه در آزمايش ويدئويي ايمپالس سر (VHIT) قابل رديابي است. در مطالعه حاضر مروري كاربردهاي باليني VHIT مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روش­ها به منظور بررسي مروري كاربردهاي باليني VHIT، 52 مرجع در پايگاه­هاي اطلاعاتي Pubmed, Science Direct, Springer, Elsevier مورد بازنگري سيستماتيك قرار گرفت. نتيجه ­گيري VHIT ابزاري نوين در ارزيابي سيستم وستيبولار است و با استفاده از آن، هر مجراي نيم دايره به صورت مجزا و با دقت قابل ارزيابي است. به كارگيري اين آزمون در كنار آزمون كالريك، يك مجموعه آزمون تكميلي را به منظور بررسي عملكرد مجراي نيم دايره افقي فراهم مي­سازد. VHIT آزموني عيني و حساس در تشخيص اختلالات وستيبولار محيطي است و منجر به بهبود تشخيص افتراقي اين اختلالات از اختلالات وستيبولار مركزي مي­گردد.