كليدواژه :
تراكم معدني استخواني , محتواي معدني استخوان , تمرينات تداومي , تمرينات تناوبي خيلي شديد
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف
با توجه به اهميت برطرف كردن پوكي استخوان هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير تمرينات تناوبي خيلي شديد و تداومي بر تراكم و محتواي معدني استخوان در رت بالغ نر بود.
مواد و روش ها
در تحقيق حاضر از 27 رت بالغ نژاد ويستار با ميانگين وزني (20±190) گرم استفاده شد. موشها به سه گروه مساوي تمرينات تناوبي خيلي شديد (9=n)، تمرينات تداومي (9=n) و گروه كنترل (9=n) با رژيم غذايي يكسان تقسيم شدند.24 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني 6 هفته اي، به دنبال بيهوشي، كشتار نمونه ها انجام شد. پروتكل تناوبي خيلي شديد معادل 95 الي 100 درصد بيشينه اكسيژن مصرفي بود. جلسه اول تمرين تداومي با شدتي معادل 80 درصد بيشينه اكسيژن مصرفي شروع و هر جلسه يك دقيقه به زمان تمرين و هر هفته يك متر بر ثانيه بر سرعت افزوده مي شد. اسـتخوان ران با دقت بيرون آورده شده و در محلول فرمالين قرار گرفت. ارزيابي تراكم استخوان و محتواي معدني استخوان با روش دگزا در گردن فمور انجام شد. پس از تمرين براي تحليل داده هاي آناليز واريانس يك طرفه از آزمون تعقيبي شفه در سطح معناداري 5/0 استفاده گرديد.
يافته ها
در عامل تراكم استخوان افزايشِ غيرمعنادار گروه تناوبي خيلي شديد و همچنين كاهش غيرمعنادار گروه تمرينات تداومي نسبت به گروه كنترل و در گروه تناوبي خيلي شديد افزايش معنادار محتواي معدني استخوان نسبت به گروه تداومي و كنترل مشاهده شد.
نتيجه گيري
با توجه به اينكه تمرينات تناوبي خيلي شديد افزايش محتواي معدني استخواني را به همراه داشته است؛ لذا به نظر مي رسد اين روش تمريني با رعايت دقيق اصول علمي تمريني (از قبيل سن، جنس، سابقه فعاليت، دسترسي مناسب به مواد غذايي و غيره) بتواند تاثير مطلوبي بر افراد در معرض پوكي استخوان داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: With regard to the importance of curing osteoporosis, the following study aims at investigating the effects of a period of HIIT exercises on BMD and BMC in male mature rats.
Materials and Methods: In the present study, 27 adult male Wistar rats, with an average weight of 190±20 grams were used. Mice were divided into three groups with the same diet: high intensity interval training (HIIT) (n=9), continuous training (n=9), and control group (n=9). Then, 24 hours after six weeks of training sessions, and after using anesthesia, the rats were sacrificed. HIIT protocol was equivalent to an intensity of 95% to 100% of the maximum oxygen consumption. The first session of the continuous exercise was initiated with an intensity equal to 80% of the maximum consumed oxygen. After each training session, one minute was added to the time of the exercise and after each week, the speed was increased by one meter per second. The femurs of the animals were carefully extracted and placed in formalin solution. Evaluations of BMD and BMC were performed using DEXA method at the femoral neck site. After the exercise, in order to analyze the dates of one-way analysis of variance, the Scheffe’ test was used with the significance level of 0.5.
Results: The results in BMD indicated a non-significant increase in the bone density of the HIIT group and also a non-significant decrease in the continuation training group compared with the control group. Also, in the HIIT group, there was a significant increase in BMC compared with the continuation group and also compared with the control group.
Conclusion: Considering that HIIT has led to an increase in BMC, it seems that this training method, after considering the scientific exercise principles (including age, sex, exercise records, access to good nutrition, etc.), can have a positive effect on the individuals exposed to the risk of osteoporosis.
