مطالعۀ پوشش خبري رسانه‌ها و دموكراسي در بنگلادش

A study of news coverage and democracy in Bangladesh

هدف اين مقاله، مطالعۀ چگونگي تضعيف دموكراسي با وجود افزايش تعداد رسانه‌هاي دولتي و خصوصي در بنگلادش است. براي رسيدن به اين هدف، با توصيف وضعيت رسانه‌هاي بنگلادش و با استفاده از مدل پروپاگانداي هرمن و چامسكي، پوشش خبري رسانه‌ها در مورد برخي موضوعات مهم و رابطۀ آن با وضعيت دموكراسي در بنگلادش را تحليل كرده‌ايم. نتيجه‌گيري اين مقاله اين است كه پوشش خبري رسانه‌ها در دورۀ زماني سه‌ماهه به نفع گروه‌هاي غالب سياسي و اقتصادي بوده است. با وجود تفاوت زياد در زمينه‌هاي اقتصادي، سياسي، ديني و فرهنگي با آمريكا، مدل پروپاگاندا با اصلاح يك فيلتر، در مورد بنگلادش هم تعميم‌پذير است. افزون‌بر اين، پوشش خبري رسانه‌هاي بنگلادش با هم تفاوت زيادي ندارند و به گسترش و تحكيم دموكراسي در اين كشور كمك چنداني نمي‌كنند.

This paper aims to examine how Bangladesh has become weaker on democracy despite the increasing number of public and private media in Bangladesh. According to the constitution, Bangladesh is a democratic country and though existing a lot of media outlets including 44 television channels in the country, people's participations in the election and political activities in the country are declining. In the other hand. Theoretically, a general assumption is that when the number of media increases, usually democracy becomes stronger. To address the issue, we attempted to analyze media coverage of four important issues and their relation with the state of democracy in Bangladesh. Our findings indicate that Bangladeshi media coverage is in favor of the dominant political and economic groups. Despite some important differences between the United States of America and Bangladesh, particularly in terms of religion and culture, it seems the propaganda model of media performance, suggested by Herman and Chomsky is applicable in Bangladesh. In addition, there are no major differences between the news coverage of different media outlets of Bangladesh.