تاثير 6 هفته تمرينات ثبات مركزي بدن و هاپينگ بر تعادل دانشجويان دختر داراي ناپايداري مچ پا

Effect of Six Weeks of Core Stability Exercise and Hopping on Balance among Female University Students with Ankle Instability

مقدمه و اهداف ارزيابي تعادل به عنوان يك فاكتور خطرزاي قابل اصلاح جهت پيشگيري از آسيب بسيار مهم مي­ باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير 6 هفته تمرينات ثبات مركزي بدن و هاپينگ بر تعادل در دانشجويان دختر با ناپايداري مچ پا در دانشگاه باهنر كرمان بود. مواد و روش­ ها 36 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه باهنر كرمان با ناپايداري مچ پا (سطح 15 تا 27) و با ميانگين سن 7/3±22/08 سال، قد 5±1/61 متر و جرم 9/89±58/77 كيلوگرم، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در 3 گروه 12 نفري ثبات مركزي بدن، هاپينگ و كنترل تقسيم شدند. در پژوهش حاضر، ناپايداري مچ پا با استفاده از پرسش­نامه CIAT مورد ارزيابي قرار گرفت. قبل و بعد از دوره 6 هفته ­اي تمرينات (3 جلسه 30 دقيقه­ اي در هفته) در شرايط مشابه زماني و مكاني تعادل با استفاده از دستگاه بايودكس اندازه ­گيري شد. گروه كنترل در اين دوره هيچ فعاليت ورزشي را تجربه نكردند. يافته ­ها نتايج سنجش مكرر تركيبي نشان داد كه بين تعادل قبل و بعد از تمرينات ثبات مركزي بدن و هاپينگ تفاوت معناداري وجود دارد (0/001=P). همچنين تعادل در قبل و بعد از تمرينات در گروه تمرينات ثبات­دهنده مركزي (0/000=P) و گروه تمرينات هاپينگ تفاوت معناداري نشان داد (0/001=P). نتيجه­ گيري با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي­ توان در پروتكل­ هاي توانبخشي افراد با ناپايداري مچ پا از هر دو تمرينات ثبات مركزي بدن و هاپينگ به عنوان تمرينات موثر جهت بهبود تعادل استفاده كرد.

Background and Aim: It is essential to consider balance as a modifiable risk factor to consequently prevent injury. The aim of the present study was to investigate the effect of six weeks of core stability and hopping exercises on balance among girls with ankle instability. Materials and Methods: A total of 36 female university students (age 22.08±7.1 year, height 1.61±0.05 m, and weight 58.77±9.89 kg) from among 90 individuals with an ankle instability were objectively selected from Shahid Bahonar University of Kerman and were randomly divided into three groups of 12: the core stability group, the hopping group, and the control group. The CIAT questionnaire was used to select people with ankle instability and the balance was measured using Biodex Balance System before and after six weeks of intervention program (3 times per week with 30 minutes duration per session) in the similar times and condition. The control group did not have any sport activities during this period. Results: The results of mix repeated measure ANOVA test showed that there was a significant difference between core stability and hopping exercises groups in balance (p=0.001). The results also showed that balance was significantly different between pre-test and post-test in core stability group (P=0.000) and in the hopping group (P=0.001). Conclusion: The result of the current study showed that core stability and hopping exercises can be useful training programs for improving balance among girls with ankle instability.