عنوان مقاله :
اثر تزريق داروهاي سولپيرايد و بروموكريپتين به داخل هسته شكمي مياني هيپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرايي
عنوان به زبان ديگر :
The effect of sulpiride and bromocriptine injection into ventromedial nucleus of hypothalamus on the saliva secretion in the rat
پديد آورندگان :
شهبازي، فاطمه دانشگاه پيام نور - دپارتمان زيست شناسي
كليدواژه :
سولپيرايد , بروموكريپتين , ترشح بزاق , گيرنده دوپامينرژيك , هسته شكمي مياني هيپوتالاموس
چكيده فارسي :
اساس اين مطالعه بر اين مبنا بود كه آيا داروهاي آنتي سايكوز كه افراد تحت مراقبتهاي باليني مصرف ميكنند همانند سولپيرايد بلوككننده گيرنده D2 دوپاميني و بروموكريپتين تحريككننده گيرنده D1 دوپاميني قادرند روي ترشح غدد برونريز دستگاه گوارش بهويژه غده بزاقي تأثير داشته باشند. آيا تغييرات ترشح بزاق حاصل اثرات اوليه داروهاي مصرف شده است يا اينكه به دنبال گرسنگي، تشنگي و گوارش مواد غذايي در دهان ميباشد. در اين مطالعه 70 سر موش صحرايي تحت بيهوشي عمومي زير دستگاه استرئوتاكس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسيم شدند: يك گروه كنترل، دو گروه شم a و b كه حلال دارويي دريافت ميكردند، دو گروه سولپيرايد (داروي آنتي سايكوز، آنتاگونيست گيرنده D2 دوپاميني) با دوزهاي 4 و 8 ميكروگرم، يك گروه بروموكريپتين (آگونيست گيرندههاي D1 و D2 دوپاميني) با دوز 25 ميكروگرم و يك گروه مختلط كه سولپيرايد 8 ميكروگرم را همراه با بروموكريپتين 25 ميكروگرم دريافت ميكردند. در اين مطالعه ميزان ترشح بزاق برحسب حجم (ميلي ليتر) اندازهگيري مي گرديد و سپس با استفاده از برنامه نرمافزار آماري SPSS گروهها با هم ديگر مقايسه شدند (تست ANOVA). يافته هاي مطالعه نشان داد كه گروه سولپيرايد 4 ميكروگرم نتوانست ترشح بزاق را افزايش دهد اما گروه سولپيرايد 8 ميكروگرم و گروه مختلط بهطور معنيداري حجم بزاق را افزايش مي دادند. بروموكريپتين (25 ميكروگرم) به تنهايي نتوانست ترشح بزاق را بهطور معنيدار افزايش دهد اما همراه با سولپيرايد 8 ميكروگرم قادر به افزايش معنيداري در ترشح بزاق شد. بنابراين سيستم دوپامين موجود در هسته شكمي مياني هيپوتالاموس اثرات قابل توجهي در ترشح غدد برون ريز دستگاه گوارشي دارد.
چكيده لاتين :
The goal of this study was to find out whether the change in saliva secretion is the primary effects of these agents or there are subsequences of taking food, lick, swallowing and digestion in the mouth. In this study, 70 rats were stereotaxically implanted under urethane anesthesia. The rats were divided into 7 groups: one control group, two sham groups given medicine solvents, two sulpiride groups (4 μg and 8 μg), one bromocriptine group (25 μg) and a mixed group: sulpiride 8 μg along with bromocriptine 25 μg. In this study, saliva secretion was gathered from submandibular glands by cannulas and measures then volume of secretion by using SPSS program the groups were compared (Test Anova). The saliva secretion was not significantly different between all groups except sulpiride 8 μg group and a mixed group which showed significant differences in the saliva secretion. This study showed that sulpiride (8 μg) could increase saliva secretion, while sulpiride (4 μg) couldn’t increase saliva secretion Bromocriptine (25 μg) could not affect saliva secretion. However, bromocriptine (25 μg) along with sulpiride 8 μg significantly increased saliva secretion. So the dopaminergic system of the VMN has a considerable effect on the secretion the exocrine glands in the digestive system.
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري تجربي
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري تجربي