مقايسه تاثير تمرينات ثبات مركزي در سطح پايدار و ناپايدار بر تعادل ايستا و پويا ورزشكاران زن داراي نقص تنه

Comparison of the Effects of Core Stability Training on Stable and Unstable levels on the Static and Dynamic Balance of Female Athletes with Trunk Dysfunction

مقدمه و اهداف ضعف عضلات ثبات ­دهنده مركزي مي­ تواند تاثير منفي بر روي تعادل داشته باشد. از طرف ديگر ثبات ناحيه مركزي به عنوان يك رابط با انتقال موثر نيروي توليدشده در اندام تحتاني به اندام فوقاني از طريق تنه به اجراي بهتر ورزشي كمك مي­كند. هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاثير تمرينات ثبات مركزي در سطح پايدار و ناپايدار بر تعادل در ورزشكاران زن بود. مواد و روش ­ها جامعه آماري تحقيق حاضر شامل 30 نفر از ورزشكاران زن استان گيلان بودند كه به صورت هدفمند وارد تحقيق شدند كه به دو گروه 15 نفري (تمرينات در سطح پايدار و تمرينات در سطح ناپايدار كه به مدت 6 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد) تقسيم شدند. تعادل ايستا با استفاده از آزمون BESS و تعادل پويا با استفاده از آزمون تعادل واي ارزيابي شد. براي بررسي تفاوت تعادل در بين ورزشكاران دو گروه از آزمون آماري تحليل كوواريانس و تي همبسته استفاده شد. يافته­ ها نتايج تحقيق حاضر نشان­دهنده تاثير معنادار هر دو پروتكل تمريني بر تعادل ايستا و پويا بود (0/001=P). همچنين نتايج آزمون تحليل كواريانس نشان داد كه تمرينات در سطح ناپايدار تاثير بيشتري نسبت به تمرينات در سطح پايدار بر تعادل ايستا و پويا داشت (0/05>P). نتيجه­ گيري نتايج تحقيق حاضر پيشنهاد مي­ كند كه با توجه به تفاوت بين دو نوع تمرين در اثرگذاري بر مولفه تعادل، علاوه بر اينكه هر دو نوع تمرينات ثبات­ دهنده ناحيه مركزي بدن مي­ تواند براي بهبود تعادل، به وسيله تقويت عضلاتي كه با كنترل ستون فقرات و لگن مرتبط است، مفيد باشد، مربيان و ورزشكاران از تمرينات ثبات مركزي در سطح ناپايدار براي بهبود تعادل استفاده كنند.

Background and Aim: The core stabilizer muscle weakness can have a negative effect on the balance. On the other hand, the stability of the core area as a connection with the effective transfer of force produced in the lower extremity to the upper limb through the trunk leads to better exercise. Purpose: The present study was carried out to compare the effects of core stability trainings on stable and unstable levels on the female athletes’ balance. Materials and Methods: The statistical society of the current study consisted of 30 female athletes from Guilan province who were intentionally selected to take part in the study. They were divided into two groups of 15: stable training and unstable levels of training for 6 weeks, 3 sessions per week. Static balance dynamic balance were evaluated using BESS and Y balance tests, respectively. To analyze the difference in balance between the athletes in the two groups, statistical analysis of covariance and t-correlation analysis were used. Results: The results of the study showed a significant effect of both training protocols on static and dynamic balance (P = 0.001). Also, the results of covariance analysis indicated that training on unstable level had higher efficiency on static and dynamic balance (P <0.05). Conclusion: The results of the present research suggest that, given the difference between the two types of training in affecting the balance component, in addition to the fact that both types of body stabilization trainings can be useful to improve the balance by strengthening the muscles that are Spinal and pelvic controls, coaches and athletes should use unstable levels of core stability training to improve balance.