عنوان مقاله :
اثر تزريق داروهاي سولپيرايد و بروموكريپتين به داخل هسته شكمي مياني هيپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرايي
عنوان به زبان ديگر :
The effect of sulpiride and bromocriptine injection into ventromedial nucleus of hypothalamus on the saliva secretion in the rat
پديد آورندگان :
شهبازي، فاطمه دانشگاه پيام نور - دپارتمان زيست شناسي
كليدواژه :
سولپيرايد , بروموكريپتين , هسته شكمي مياني هيپوتالاموس , گيرنده دوپامينرژيك , ترشح بزاق
چكيده فارسي :
اساس اين مطالعه بر اين مبنا بود كه آيا داروهاي آنتي سايكوز كه افراد تحت مراقبتهاي باليني مصرف مي كنند همانند سولپيرايد بلوك كننده گيرنده D2 دوپاميني و بروموكريپتين تحريك كننده گيرنده D1 دوپاميني قادرند روي ترشح غدد برونريز دستگاه گوارش بهويژه غده بزاقي تأثير داشته باشند. آيا تغييرات ترشح بزاق حاصل اثرات اوليه داروهاي مصرف شده است يا اينكه به دنبال گرسنگي، تشنگي و گوارش مواد غذايي در دهان مي باشد. در اين مطالعه 70 سر موش صحرايي تحت بيهوشي عمومي زير دستگاه استرئوتاكس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسيم شدند: يك گروه كنترل، دو گروه شم a و b كه حلال دارويي دريافت مي كردند، دو گروه سولپيرايد (داروي آنتي سايكوز، آنتاگونيست گيرنده D2 دوپاميني) با دوزهاي 4 و 8 ميكروگرم، يك گروه بروموكريپتين (آگونيست گيرندههاي D1 و D2 دوپاميني) با دوز 25 ميكروگرم و يك گروه مختلط كه سولپيرايد 8 ميكروگرم را همراه با بروموكريپتين 25 ميكروگرم دريافت مي كردند. در اين مطالعه ميزان ترشح بزاق برحسب حجم (ميلي ليتر) اندازه گيري ميگرديد و سپس با استفاده از برنامه نرم افزار آماري SPSS گروهها با هم ديگر مقايسه شدند (تست ANOVA). يافته هاي مطالعه نشان داد كه گروه سولپيرايد 4 ميكروگرم نتوانست ترشح بزاق را افزايش دهد اما گروه سولپيرايد 8 ميكروگرم و گروه مختلط به طور معنيداري حجم بزاق را افزايش مي دادند. بروموكريپتين (25 ميكروگرم) به تنهايي نتوانست ترشح بزاق را به طور معنيدار افزايش دهد اما همراه با سولپيرايد 8 ميكروگرم قادر به افزايش معنيداري در ترشح بزاق شد. بنابراين سيستم دوپامين موجود در هسته شكمي مياني هيپوتالاموس اثرات قابل توجهي در ترشح غدد برونريز دستگاه گوارشي دارد.
چكيده لاتين :
The goal of this study was to find out whether the change in saliva secretion is the primary effects of these agents or there are subsequences of taking food, lick, swallowing and digestion in the mouth. In this study, 70 rats were stereotaxically
implanted under urethane anesthesia. The rats were divided into 7 groups: one control group, two sham groups given medicine solvents, two sulpiride groups (4 μg and 8 μg), one bromocriptine group (25 μg) and a mixed group: sulpiride 8 μg along
with bromocriptine 25 μg. In this study, saliva secretion was gathered from submandibular glands by cannulas and measures then volume of secretion by using SPSS program the groups were compared (Test Anova). The saliva secretion was
not significantly different between all groups except sulpiride 8 μg group and a mixed group which showed significant differences in the saliva secretion. This study showed that sulpiride (8 μg) could increase saliva secretion, while sulpiride (4 μg) couldn’t increase saliva secretion. Bromocriptine (25 μg) could not affect saliva secretion. However, bromocriptine (25 μg) along
with sulpiride 8 μg significantly increased saliva secretion. So the dopaminergic system of the VMN has a considerable effect on the secretion the exocrine glands in the digestive system.
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري تجربي
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري تجربي