زمينه‌هاي دگرگوني در كاركرد امنيتي بلوچستانِ پاكستان: گذار در مرزهاي مجموعه‌هاي امنيتي آسيا

The Transformation in Security function of pakistan's Baluchistan: Transition in borders of Asia's Security Complexes

بلوچستان، نقطۀ تلاقي دو مجموعۀ امنيتي مهم در آسيا، يعني مجموعۀ خاورميانه و مجموعۀ جنوب آسيا است. اهميت بلوچستان در مطالعات امنيتي معاصر، به غيبت آن بوده است؛ غيبت آن بر نمودار پويش‌هاي امنيتي باعث شده است تا دو مجموعۀ امنيتيِ مستقلِ در دو سوي آن پديد بيايد: مجموعۀ جنوب آسيا و زيرمنطقۀ خليج فارس از منطقۀ خاورميانه. با اين حال در سال‌هاي اخير تغييرهاي مهمي در اين محدوده به وجود آمده كه تداوم وضعيت پيشين را به چالش كشيده است. اين نوشتارِ، با تكيه بر مفاهيم نظريِ مجموعه‌هاي امنيتيِ منطقه‌ايِ بري بوزان و اوول ويور، اين تغييرات را در چهار بخش و دو سطح تحليل منطقه و سيستميك، بررسي كرده و سناريوهاي تغيير پيش رو را مطرح مي‌كند.

Baluchistan, distributed between three countries, is confluence point between two main Asia’s Security Complexes, i.e. Middle East and South Asia. The Importance of Baluchistan in contemporary security studies has been its absence. Absence of this region from the security dynamics’ map has caused two independent security regions on two sides of that. Nonetheless, in recent years there have been some game changer differences, which are challenging continuity in former order. This article articulates these changes according to Barry Buzan and Ole Waever’s Regional Security Complexes Theory and examines the proposition that they can alter the security map in the Asia's region. As a result of this situation, there could be few scenarios in regard to security patterns, some concerns continuity and some include transformation. According to our discussion, the most probable scenario would be overflow of security dynamics in South Asia into Middle East and engaging these two regions in each other’s issues.