مقايسه حس عمقي مفصل آرنج در زنان ورزشكار و غيرورزشكار داراي سندرم هايپرموبيليتي عمومي و ورزشكار سالم

مقدمه و اهداف هايپرموبيليتي از جمله عوامل مطرح در بروز بي‌ثباتي مفصلي و در نتيجه احتمال ايجاد آسيب مي‌باشد. به همين دليل اعتقاد بر اين است كه حس عمقي در اين افراد دچار اختلال مي‌گردد. بنابراين هدف مطالعه حاضر مقايسه حس عمقي مفصل آرنج در زنان ورزشكار و غيرورزشكار داراي سندرم هايپرموبيليتي عمومي با زنان ورزشكار سالم بود. مواد و روش‌ها روش تحقيق حاضر از نوع مورد-شاهدي و روش نمونه‌گيري از نوع انتخابي و در دسترس بود. 30 زن در سه گروه ده نفري ورزشكار سالم، ورزشكار داراي هايپرموبيليتي و غيرورزشكار داراي هايپرموبيليتي در محدوده سني 30 تا 20 سال در مطالعه حاضر شركت كردند. خطاي حس وضعيت در زواياي 60 و 45 درجه فلكشن آرنج به روش اكتيو توسط دستگاه دينامومتر ايزوكنتيك بايودكس سيستم 3 اندازه‌گيري شد و بين افراد هر سه گروه و بين زواياي مختلف مقايسه گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، از آزمون تحليل واريانس با اندازه­هاي تكراري در سطح معناداري 05/0>P استفاده شد. يافته‌ها تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد دقت حس عمقي در ورزشكار داراي هايپرموبيليتي و ورزشكار سالم نسبت به غيرورزشكار داراي هايپرموبيليتي بالاتر مي‌باشد. همچنين گروه ورزشكار داراي هايپرموبيليتي و ورزشكار سالم در زاويه 60 درجه نسبت به زاويه 45 درجه از دقت حس عمقي بيشتري برخوردار بودند،اما در گروه غيرورزشكار داراي هايپرموبيليتي در زاويه 60 درجه نسبت به زاويه 45 درجه حس عمقي از دقت كمتري برخوردار بود. نتيجه‌گيري برخلاف تحقيقات صورت گرفته تاكنون، تحقيق حاضر وجود نقص حس عمقي در افراد داراي هايپرموبيليتي را رد مي‌كند. تا امروز حس عمقي ورزشكاران داراي هايپرموبيليتي مورد بررسي و ارزيابي قرار نگرفته است كه اين خود مي‌تواند دليل خوبي براي توجيه اين مدعا باشد، چرا كه مي‌توان به نقش مهم و كليدي تمرينات ورزشي بر روي حس عمقي مفاصل بدن اشاره نمود؛ بنابراين به نظر مي‌رسد احتمالاً بتوان از ورزشكاران داراي هايپرموبيليتي در سطوح بالاتر رقابتي استفاده نمود و در استعداديابي ورزشي، افراد فوق را از نظر دور نداشت.