بررسي تأثير سولفات منيزيم موضعي بر شدت درد زايمان: كارآزمايي باليني دوسوكور

Effect of Topical Application of Magnesium Sulfate on the Intensity of Labor Pain: Double Blind Clinical Trial

مقدمه: زايمان، فرآيندي دردناك و طولاني است. به‌كار بردن روشي بدون عارضه براي مادر و جنين جهت كاهش طول مدت زايمان و شدت درد آن مي‌تواند سبب افزايش تمايل مادران به زايمان طبيعي و كاهش ميزان سزارين شود. سولفات منيزيم موضعي در برخي بيمارستان‌ها به ‌صورت تجربي جهت بهبود افاسمان و ديلاتاسيون سرويكس استفاده مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير سولفات منيزيم موضعي بر بهبود روند زايمان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور بر روي 60 زن نخست‌زا با بارداري ترم كه در 6 ماه نخست سال 1396 جهت انجام زايمان به بيمارستان مهديه تهران مراجعه كرده بودند، انجام شد.افراد به روش تصادفي در دو گروه 30 نفري سولفات منيزيم و پلاسبو قرار گرفتند. در گروه سولفات منيزيم در ابتداي فاز فعال زايمان، 10 سي‌سي سولفات منيزيم 50% و در گروه پلاسبو 10 سي‌سي آب مقطر روي سرويكس ريخته شد و سپس سير ليبر در دو گروه مورد بررسي قرار گرفت. در ابتداي فاز فعال و 2 ساعت بعد، شدت درد با استفاده از مقياس ديداري درد اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 17) و آزمون‌هاي تي مستقل، من‌ ويتني، كاي دو و آزمون دقيق فيشر انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شدت درد گزارش شده توسط مشاركت‌كنندگان در ابتدي مداخله بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت (710/0=p). 2 ساعت پس از مداخله ميانگين شدت درد در گروه كنترل افزايش يافت كه اين ميزان تغيير از نظر آماري معنادار بود (040/0=p)، در حالي كه در گروه سولفات منيزيم شدت درد تغيير معناداري نداشت (062/0=p). 2 ساعت پس از مداخله ميانگين افاسمان و ديلاتاسيون در گروه سولفات منيزيم به‌طور معني‌داري بيشتر از گروه كنترل بود (001/0>p). نتيجه‌گيري: سولفات منيزيم موضعي با بهبود وضعيت سرويكس موجب كاهش طول مدت زايمان مي‌شود. به‌علاوه منجر به كاهش احساس درد زايمان شده، اما تأثيري منفي بر شدت انقباضات رحمي ندارد.

Introduction: Labor is a painful and prolonged process. Applying an uncomplicated method to reduce the length of delivery and severity of pain can increase maternal satisfaction and decrease the rate of cesarean section. Topical magnesium sulfate is empirically used to improve the effacement and dilatation of the cervix. The purpose of this study was to examine the effect of improving these variables on the intensity of labor pain. Methods: This double blind clinical trial was conducted among 60 nulliparous women with full-term pregnancy. The participants were randomly divided into two groups of 30 individuals. The patients in the magnesium sulfate group received 10 cc of magnesium sulfate 50% and the control group were treated by 10 cc of distilled water poured on the cervix in the beginning of the active phase. Thereafter, the labor progress was studied in the groups. At the beginning of the active phase and two hours later, the severity of pain was measured using visual analog scale. Data analysis was performed using independent samples t-test, Mann-Whitney U test, Chi-squared test, and Fisher's exact test in SPSS software, version 17. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: Prior to the intervention, the intensity of pain was not significantly different between the two groups. After 2 hours of intervention in the control group, the mean pain intensity significantly increased (P=0.04), while in the magnesium sulfate group, the pain intensity did not change significantly. Two hours after the intervention, the mean of effacement and dilatation in the magnesium sulfate group was higher (P˂0.001). Conclusion: The application of topical magnesium sulfate reduced the duration of labor by improving the cervical condition. In addition, it reduces the intensity of labor pain. However, it did not have a negative effect on the severity of uterine contractions.