تأثير يك برنامه تمرينات واقعيت مجازي (اگزرگيم) بر هماهنگي حركتي سالمندان

Effect of a Virtual Reality Training Program (Exergaming) on the Motor Coordination of the Elderly

مقدمه و اهداف سالمندي فرآيندي است كه طي آن، بيشتر ساختارها و كاركردهاي فيزيولوژيكي بدن به صورت تدريجي دچار ضعف و كاهش مي­شوند. بنابراين افت قابل توجهي در اجراي مهارت­ هاي شناختي و حركتي سالمندان ديده مي ­شود. فعاليت بدني و انجام مداخلات ادراكي حركتي بر بهبود كيفيت زندگي روزمره اين افراد تاثير داشته و باعث كاهش افت عملكرد آنها مي­ شود؛ لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير تمرينات واقعيت مجازي بر هماهنگي سالمندان بود. مواد و روش­ ها بدين منظور 24 نفر سالمند، در محدوده سني 75-60 سال به صورت غير تصادفي در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه، تجربي (12=n) و كنترل (12=n) تقسيم شدند. پس از گرفتن پيش­آزمون با استفاده از آزمون پوردوپگبورد و آزمون هماهنگي راه رفتن تاندم، مداخله در طي 9 هفته، هر هفته 3 جلسه به مدت يك ساعت به صورت يك روز در ميان اجرا گرديد و پس از پايان جلسات تمريني از آنها پس ­آزمون گرفته شد. تجزيه و تحليل داده ­ها توسط نرم ­افزار 24 SPSS و در سطح معناداري "0/05=α" صورت گرفت. يافته­ ها نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرينات واقعيت مجازي بر هماهنگي سالمندان تاثير معناداري داشت. قبل از شروع مداخله، ميانگين آزمون­هاي هماهنگي تاندم گيت و پوردوپگبورد در بين آزمودني­ هاي دو گروه اختلاف معناداري را نشان نداد، اما بعد از انجام مداخله تفاوت معناداري بين گروه كنترل و تجربي وجود داشت. نتيجه­ گيري با توجه به نتايج پژوهش حاضر به نظر مي ­رسد كه از تمرينات واقعيت مجازي مي­توان به عنوان يك روش تمريني جديد و بسيار جذاب براي بهبود هماهنگي افراد سالمند در برنامه­ هاي روزانه مراكز سالمندان استفاده كرد.

Background and Aim: Aging is a process in which most of the physiological structures and functions of the body decline gradually. Therefore, there is a significant decrease in the elderly’s cognitive performance and motor skills. Physical activity and cognitive-motor interventions have been documented to be effective in attenuating the process of aging and improving the quality of life in this population. The aim of the present study was to investigate the effects of virtual reality exercises (exergaming) on the coordination of the elderly. Materials and Methods: A total of 24 aged people (60-75 years old) were selected using available sampling and then randomly divided into two groups: experimental (n = 12) and control (n = 12). The experimental group performed virtual reality exercises for 9 weeks, 3 sessions per week for an hour. Hand-eye and foot-eye coordination were respectively tested using Purdue Pogboard and tandem walking coordination tests. Data were analyzed via SPSS (version 24) at the significance level of α=0.05. Results: The results demonstrated that virtual reality exercises had a significant effect on the coordination of the elderly. Prior to the intervention, the average scores of the tandem gait and Purdue Pogboard tests did not show any significant differences between the control and experimental groups, but a significant difference was found after the intervention. Conclusion: According to the results of the present study, it seems that virtual reality exercises can be used as a new and highly attractive training method for improving the coordination of the elderly.