بررسي فعاليت هموليتيك كونوتوكسين هاي مجراي سم شكم پايان مخروطي خليج فارس Conuscoronatus و Conusfrigidus

كونوتوكسين­ ها، پپتيدهاي سمي اگزوكرين هستند كه توسط سلولهاي اپيتليالي مجراي سم شكم پايان مخروطي، سنتز مي­شوند. كونوتوكسين ­ها، نوروتوكسين و يا سيتوتوكسين مي­باشند. نوروتوكسين ­ها، عوامل تسكين دهنده درد در مدل هاي حيواني بوده و سيتوتوكسين­ ها به عنوان عوامل ضد توموري معرفي مي­شوند. در اين مطالعه فعاليت هموليتيك عصاره كونوتوكسيني دو گونه­ي Conuscoronatus و Conusfrigidus آزمايش شد. نمونه برداري در ساحل پارك زيتون قشم، در سال 1393 انجام شد. مجراهاي سم جداسازي و با استونيتريل هموژن شدند. مخلوط در دور 10000 به مدت 5 دقيقه سانتريفيوژ شد. سوپرناتانت به عنوان عصاره استخراجي بود. پپتيدهاي بالا و پايين ده كيلو دالتون، به وسيله فيلتر فالكون MWCO 10000 ميلي پور جداسازي شدند. غلظت هاي سريالي عصاره ­هاي تام كونوتوكسيني، عصاره هاي بالا و پايين ده كيلو دالتون جهت آزمون هموليتيك روي گلبول هاي قرمز خون انساني و خون ماهي، در پليت هاي 96 خانه انجام شد. فعاليت هموليتيك عصاره تام، عصاره هاي بالا و پايين ده كيلو دالتون متفاوت بوده و اثرات ليزكنندگي فقط روي خون انساني مشاهده گرديد. عصاره ­هاي تام، در غلظت هاي پايين، فعاليت هموليتيكي نداشته و در غلظت معادل 1000 ميكروگرم بر ميلي ليتر، درصد هموليتيك خون انساني، در گونه C. coronatus و C. frigidus معادل 62 درصد و 38 درصد بود. عصاره ­هاي بالاي ده كيلو دالتون اثرات هموليتيك بيشتري نسبت به عصاره ­هاي كمتر از ده كيلو دالتون داشتند. اثرات هموليتيك عصاره­ هاي كونوتوكسيني بر حسب نوع خون متفاوت و فعاليت سيتوتوكسين عصاره ­ها در غلظت هاي بالا بود. لذا با توجه به حضور پپتيدهاي نوروتوكسين ضد درد در اين گونه­ ها، در صورت كاربرد دارويي منجر به آسيب به گلبول هاي قرمز خوني نمي­شوند.