زايمان طبيعي ترم بدون عارضه در خانم باردار مبتلا به اكستروفي مثانه: گزارش يك مورد نادر

Term Natural Delivery without Complications in a Pregnant Woman with Bladder Exstrophy: A Case Report

مقدمه: اكستروفي مثانه، يك نقص مادرزادي نادر است كه به علت نقص در ديواره شكمي در خط وسط قدامي خود را نشان مي­دهد و باعث يك‌سري ناهنجاري­هاي ادراري - تناسلي و عضلاني مي­شود كه نيازمند تداخلات جراحي براي اصلاح آن مي­باشد. بيماران با اكستروفي مثانه زايا هستند و مي­توانند فرزندان طبيعي و بدون بيماري داشته باشند. حاملگي موفق و زايمان ترم در اين بيماري نادر است و عوارض زيادي در طي حاملگي و زايمان مي­تواند روي دهد. سزارين برنامه‌ريزي شده، بيشترين اقدام براي زايمان است. در اين مقاله يك مورد مبتلا به اكستروفي كه زايمان طبيعي بدون تروما به سيستم ادراري تناسلي داشته است، معرفي مي‌شود. معرفي بيمار: خانم 36 ساله كه به علت اكستروفي مثانه تحت جراحي­هاي متعد ترميمي قرار گرفته بود، با شكايت دردهاي زايماني و پارگي كيسه آمنيون و سن حاملگي 39 هفته به بيمارستان مراجعه كرد و با استفاده از ميزوپروستول زيرزباني و اكسي‌توسين داخل وريدي، زايمان ترم بدون عارضه انجام داد. نتيجه‌گيري: اگرچه سزارين بيشترين روش مورد استفاده در زنان باردار مبتلا به اكستروفي مثانه است، اما به دليل چسبندگي­هاي زياد لگني به دنبال جراحي‌هاي متعدد ترميمي، زايمان واژينال با نظارت مي­تواند يك روش خوب ختم بارداري در اين بيماري باشد.

Introduction: Bladder exstrophy is a rare congenital anomaly due to midline anterior abdominal wall defect, causing a series of genitourinary and muscular malformations, which demands surgical correction. Women with bladder exstrophy are fertile and able to have normal children without this disease. However, successful pregnancy and delivery is rare in females with this condition and many complications can occur. Planned Cesarean section at term is considered the most appropriate mode of delivery. In this research, a case with bladder exstrophy, who experienced natural delivery without trauma to the genitourinary system, was introduced. Case presentation: Our case was a 36-year-old pregnant woman with a history of multiple corrective surgical procedures due to bladder exstrophy, who referred to the hospital with labor pain and rupture of members at 39 weeks of gestation. She had a successful vaginal delivery without complications with the use of sublingual misoprostol and intravenous oxytocin. Conclusion: Although cesarean section is the most common mode of delivery for pregnant women with bladder exstrophy, it could be associated with risks, including multiple pelvic adhesions due to several corrective surgeries. Therefore, natural vaginal delivery with proper monitoring can be an appropriate method for pregnancy termination in this disease.