بررسي مديريت پسماندهاي صنعتي در شهر رفسنجان در سال 1391-1390: يك گزارش كوتاه

Investigation of Industrial Solid Waste Management in Rafsanjan During 2012: A Short Report

زمينه و هدف: دفع كنترل نشده مواد زائد صنعتي و خطرناك، مي‌تواند مشكلات غير قابل برگشت زيست محيطي را به دليل آلودگي خاك، آب زيرزميني و آب سطحي ايجاد نمايد . اين مطالعه به منظور اجتناب از اين پيشآمد از طريق ارزيابي عناصر موظف در سيستم مديريت پسماندهاي صنعتي در كارخانه‌هاي فعال شهر رفسنجان انجام شد . مواد و روش‌ها : اين مطالعه مقطعي در فاصله زماني اسفند 1390 لغايت خرداد 1391 انجام گرديد. تعداد 38 كارخانه صنعتي فعال در شهر رفسنجان بررسي شدند. اطلاعات لازم با استفاده از چك ليست، مصاحبه حضوري و اندازه‌گيري‌هاي ميداني از كارخانه‌هاي صنعتي جمع‌آوري گرديد. اندازه‌گيري‌هاي ميداني جهت تعيين درصد اجزاي تشكيل‌دهنده پسماند‌هاي هر واحد صنعتي با استفاده از يك بشكه 5/0 مترمكعبي و با تناوب نمونه‌برداري در اواسط هر ماه يك نمونه و جمعاً تعداد 152 نمونه برداشت و آناليز گرديد . يافته‌ها : ميانگين وزن كل پسماند توليدي در صنايع شهر رفسنجان 13/118 ± 5859 كيلوگرم در روز به دست آمد . زائدات خطرناك 63/18% كل پسماند توليدي را در بر مي‌گرفت كه 42% آن‌ها قابل اشتعال، 29% سمي، 21% خورنده، 5% ميل‌ تركيبي و 3% آنها قابليت انفجار داشتند . تنها در 24/5 % صنايع كمينه‌سازي زائدات با اصلاح فرآيند انجام مي‌شد . نتيجه‌گيري : مديريت پسماند‌هاي خطرناك در واحدهاي صنعتي شهر رفسنجان به علت دفع نامناسب زائدات، ناكارآمد مي‌باشد . بنابراين، ابتدا اجراي برنامه آموزش كاركنان و مديران و برنامه جامع شناسايي پسماندهاي خطرناك در واحدهاي صنعتي شهر رفسنجان و نهايتاً اتخاذ تدابير كنترلي كار آمد ضروري مي‌باشد .

Background and Objectives: Uncontrolled disposal of dangerous industrial waste can cause irreversible environmental problems due to contamination of soil, groundwater and surface water. In order to avoid these problems, this study aimed to assess the functional elements in industrial solid waste management systems in active plants located in the industrial plants of Rafsanjan. Materials and Methods: A cross-sectional study was conducted from February 2012 to June 2012. Thirty eight industrial plants were active in the city of Rafsanjan. Information using a check list and field measurements were collected from industrial plants. Field measurements were used to determine the components of industrial waste. A 0.5 cubic meters barrel was used for sampling in the middle of every month. A total of 152 samples were collected and analyzed. Results: The average weight of total waste produced were 5859±118 . 13 kg per day. Hazardous waste included 18.63% of the total produced waste, of which 42% were flammable, 29% toxic, 21% corrosivity, %5 reactivity and %3 explosivity. The industrial waste minimization using the modified process was only performed in 5.24% of the plants. Conclusions: Hazardous waste management in the industrial plants of Rafsanjan is inefficient due to improper waste disposal. Therefore, education programs of the staff and managers of the plants followed by a comprehensive program to identify hazardous wastes in the industrial plants of Rafsanjan is essential.