خدا و انسان در جهان اسطوره اي همر و هسيودوس

God and Human in the Mythical World of Homer and Hesiod

همر با سرودن ايلياد و اديسه و هسيودوس با سرودن ثئوگونيا و كارها و روزها تنها آثار ادبي ماندگار خلق نكردند بلكه جهان اسطوره اي را به نظم آوردند كه فرهنگ يوناني از اين نظم سربرآورد و بالنده شد. به اين جهت بود كه يونانيان شاعران را و به ويژه اين دو شاعر را فقط هنرمندان خود نمي دانستند بلكه آنها را به چشم مربيان خود مي ديدند. از اين رو، دركي جامع از جهان اسطوره اي اين دو شاعر و مفاهيم اساسي آن براي شناختن فرهنگ يوناني به طور عام و ادبيات و فلسفه آن به طور خاص لازم است. هدف اين مقاله بررسي اين مفاهيم است تا آن كه معلوم شود، فرهنگ و انديشه يوناني بر مبناي چه تصوري از رابطه بين خدا و انسان شكل گرفت.

Along with composing the Iliad, the Odyssey, and the Works and Days, Homer and Hesiod did not only create everlasting works, but they rhymed such a mythical world from which Greek culture emerged and flourished. For this reason, Greeks did not consider their poets and especially these two poets as mere their artists but moreover, saw them as their mentors. Thus, it is necessary to have a comprehensive understanding of their mythical world and its essential concepts in order to grasp the Greek culture in general and its literature and philosophy in particular. The purpose of this paper is to examine these concepts to clear that on what conception of relation between god and human, the Greek culture and thought was shaped.