تاثير تمرينات ادراكي-حركتي بسكتبال بر عملكرد تعادلي كودكان مبتلا به كمبود توجه-بيش فعالي

مقدمه و اهداف اختلال كمبود توجه_ بيش فعالي نوعي اختلال رشدي است. كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه – بيش فعالي به طور عمده با هماهنگي حركتي ضعيف و بي دست و پا توصيف مي شوند. لذا در تحقيق حاضر تلاش شد تا اثر تمرينات ادراكي- حركتي بر عملكرد تعادلي كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه-بيش فعالي ارزيابي شود. مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع تحقيقات نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با يك گروه كنترل است. شركت كنندگان شامل 20 پسر مبتلا به اختلال كمبود توجه در دامنه سني 9 تا 12 سال بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس از يكي از كلينيك هاي واقع در شهر تبريز انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه (تجربي و كنترل) به تعداد يكسان جاي گرفتند. تمرينات ادراكي-حركتي به مدت 4 هفته، هر هفته 3 جلسه روي گروه تجربي انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون هاي تعادل لك لك، رسيدن عملكردي و اصلاح شده ي باس جمع آوري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش آماري تحليل كواريانس انجام گرفت. يافته ها نتايج نشان داد مداخله صورت گرفته تاثير قابل توجهي بر تعادل ايستا نداشته است، اما به طور معناداري باعث بهبود تعادل نيمه پويا و پوياي كودكان مبتلا به كمبود توجه-بيش فعالي شده است. نتيجه گيري  تمرينات ادراكي-حركتي مي تواند در جهت بهبود عملكرد تعادلي كودكان مبتلا به كمبود توجه-بيش فعالي مورد استفاده قرار گيرد.