بررسي نقش ايزوله‌هاي انترواگريگيتيو اشريشياكلي در بيماري اسهال

Frequency of Enteroaggregative Escherichia coli isolates among patients with diarrhea referred to Tehran hospitals

سابقه و هدف: انترو‌اگريگيتيو اشريشياكلي (EAEC) بعد از انتروتوكسيژنيك اشريشيا‌كلي (ETEC) به‌ عنوان دومين عامل اسهال مسافرتي در كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه است. با توجه به اهميت تشخيص اسهال مزمن به‌خصوص در كودكان و نامناسب بودن روش‌هاي سنتي در تشخيص EAEC و اطلاعات ناكافي از شيوع اسهال به واسطه EAEC ، استفاده از روش‌هاي مولكولي ميتواند بسيار مفيد باشد. در اين مطالعه مي‌خواهيم با استفاده از روش PCR، فراواني پاتوتايپ¬هاي EAEC در ميان باكتري¬هاي اشريشياكلي‌اي كه از نمونه¬هاي بيماران مبتلا به اسهال مراجعه‌كننده به چند بيمارستان در تهران جدا شده¬اند، بررسي شود. روش بررسي: در اين مطالعه موردي-شاهدي، 165 نمونه¬ اسهالي و 165 نمونه¬ غير‌اسهالي از بيماران مراجعه¬كننده به بيمارستان¬هاي منتخب تهران با استفاده از روش¬هاي كشت براي جداسازي اشريشياكلي بررسي شدند. سپس با استفاده از روش جوشاندن DNA ايزوله¬هاي اشريشياكلي استخراج شد. تمامي ايزوله¬ها از نظر وجود ژن uidA و سپس از نظر وجود ژن aggR براي شناسايي EAEC با روش PCR بررسي شدند. نتايج با استفاده از آزمونهاي آماري كاي‌2 و فيشر ارزيابي شد. يافته¬ها: از ميان 165 نمونه¬ اسهالي و 165 نمونه¬ غير¬اسهالي براساس نتايج آزمايش‌هاي كشت ، به ترتيب 154 و 146 ايزوله¬ اشريشياكلي شناسايي شد. طبق نتايج PCR براي ژن uidA جهت تاييد مولكولي ايزوله¬هاي اشريشياكلي، 140 ايزوله از نمونه¬هاي اسهالي و 136 ايزوله¬ از نمونه¬هاي غير‌اسهالي داراي اين ژن بودند و ايزوله¬هاي فاقد اين ژن از مطالعه خارج شدند. ژن aggR در شش ايزوله (28/4 درصد) از نمونه¬هاي اسهالي شناسايي شد و در نمونههاي غيراسهالي يافت نشد. ​نتيجه¬گيري: به نظر مي‌رسد پاتوتايپ¬هاي EAEC از عوامل فعال در بيماري اسهال هستند كه به طور معمول به دليل ضعف تشخيصي در روش¬هاي كشت ناديده گرفته مي¬شوند. با توجه به اهميت اين بيماري به¬خصوص در كودكان و بيماران دچار نقص ايمني، استفاده از روش¬هايي مثل PCR براي تشخيص و درمان به موقع موارد حاد و تهديد¬كننده حيات مي¬تواند بسيار مفيد باشد.

Background: Enteroaggregative E. coli (EAEC), after enterotoxigenic E. coli (ETEC) is the leading cause of traveler's diarrhea in developing and developed countries. According to importance of chronic diarrhea, especially in children, and inappropriate traditional methods, and insufficient informations about ferequency of EAEC, molecular techniques can be very helpful. In the current study, EAEC ferequency were evaluated among E.coli isolates among patients with and without diarrhea which were referred to selected hospitals of Tehran using PCR. Materials and Methods: In this case-contro study, 165 diarrheal and 165 non-diarrheal samples were tested for E.coli using culture methods. Then DNA of isolates were extracted by the boiling method. All E.coli isolates were investigated for the presence of uidA gene. EAEC pathotypes were identified by amplification of the aggR gene using PCR. The statistical analysis was performed by chi square and fisher tests. Results: By culture methods, among 165 diarrheal and 165 non-diarrheal samples, 154 and 146 E.coli isolates were detected, respectively. According to uidA gene PCR results, 140 of diarrheal and 136 of non-diarrheal E.coli isolates were confirmed and others were excluded. The aggR gene was detected in 6 (4.28%) E.coli isolates of diarrheal and not found in non-diarrheal isolates. Conclusion: The results showed that EAEC pathotypes have remarkable role in diarrhea, which usually ignored due to weakness of culture methods. According to importance of diarrhea, especially in infants and immune compromised patients, applying of molecular methods such as PCR can be helpful for diagnosis and treatment of acute and life-threatening cases.