بررسي ميزان سرخوشي در دانشجويان علوم پايه پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، نيمسال دوم تحصيلي 92-1391

Assessment of Happiness in Medical Students (basic courses) in Shahid Beheshti Medical University 1391-1392

سابقه و هدف: دانشجويان پزشكي در مقايسه با ساير دانشجويان مضطرب ترين گروه دانشجويي را تشكيل مي دهند و اين اضطراب مي تواند منجر به ايجاد افسردگي و دلواپسي شديد در آنها شود. عدم وجود رضايت از خود و پايين بودن ميزان سرخوشي در آنها تأثيرات طولاني مدت نامطلوبي روي سلامت جامعه خواهد داشت. با توجه به اهميت موضوع، اين تحقيق با هدف تعيين ميزان سرخوشي در دانشجويان پزشكي علوم پايه انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع مقطعي مي باشد كه طي آن 201 نفر از دانشجويان ترم هاي 6-2 دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به روش تصادفي انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسش نامه صورت گرفت و به اين منظور از پرسش نامه ي سنجش سرخوشي آكسفورد استفاده شد. داده ها با استفاده ازآزمون هاي t و ANOVA تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره سرخوشي در دانشجويان مورد بررسي 4.27 و در افراد مذكر و مؤنث به ترتيب 4.18 و 4.38 برآورد شد.. ميانگين سرخوشي در دانشجويان ساكن خوابگاه 4.19 و غير خوابگاهي 4.30 به دست آمد.. بين جنسيت، سكونت در خوابگاه دانشجويان با ميزان سرخوشي ارتباط معني داري مشاهده نشد. ميانگين نمره سرخوشي در ترم هاي مختلف، در ترم 2 از همه كمتر (4.12) و در ترم 6 از همه بيشتر (4.58) بود. نتيجه گيري: بين ميزان سرخوشي با جنسيت و محل زندگي دانشجويان مورد مطالعه ارتباطي وجود ندارد. ميزان سرخوشي در ترم هاي ابتدايي علوم پايه پزشكي از ترم هاي بالاتر، كمتر است.

Background and Aims: Students, especially medical students are in position which is full of psychic and physical stresses and also they have important roles in future society because of this, without self confident and low happiness state of these students have chronic undesirable effects on society health. So, it was important to measure their happiness level and do something if needed. According to the importance of this issue, this research was performed to determine happiness level among medical students of 2-6 semesters in Shaheed Beheshti Medical University. Methods: Trouhg a cross sectional study, 201 of medical students were randomly selected. Data were collected by using Oxford Happiness Questionnaire. Data were analized using t-student test and ANOVA. Results: The mean scores of happiness among medical students stimated 4.27 and of male and female students were 4.18 and 4.38, respectively. The mean scores of happiness among students living in dormitory and other students were 4.19 and 4.30 respectively. There were not statistically significant relationships between level of happiness by gender, habitancy. The mean score of happiness among different semesters showed that in semester 2, this score is the lowest (4.12) and in semester 6 is the highest (4.58). Conclusion: This research showed that there was not relationship between level of happiness by gender, habitancy and state of origin. The level of happiness in the early semesters was lower than the late semesters.