اثر عصاره آبي و هيدروالكلي برگ زيتون( Olea europaea ) بر اماستيگوت هاي ليشمانيا تروپيكاي حساس و مقاوم به گلوكانتيم در شرايط ( (In vitro

Effect of olive leaf aqueous and hydroalcoholic extract on Leishmania tropica Glucantime resistance and sensitivity in vitro

سابقه وهدف: باتوجه به اينكه درمان اصلي ليشمانيازيس، تركيب هاي آنتي موآن مانند پنتوستام و گلوكانتيم است به همين دليل اين تحقيق به روش تجربي انجام شد. مقاومت دارويي بيماران به اين تركيبات خصوصا در مناطق اندميك مشكل اصلي اين بيماري است، داروهاي با منشأ گياهي مي توانند به مرور جايگزين مناسبي باشند. به همين دليل در پژوهش حاضر تاثير عصاره گياهي برگ درخت زيتون كه از گياهان بومي كشور است، بر آماستيگوت هاي ليشمانيا تروپيكاي حساس و مقاوم به گلوكانتيم در شرايط آزمايشگاهي در سال 1394 بررسي شد. روش بررسي:يك نمونه مقاوم به گلوكانتيم از دانشگاه علوم پزشكي تهران تهيه شد و ادامه كار در دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي كشت داخل سلولي انگل از ماكروفاژ هاي صفاق موش BALB/c انجام شد. در مرحله بعد اثر سايتو توكسيسيتي عصاره روي ماكروفاژ هاي سالم توسط تست MTT بررسي شد و غلظت هاي مناسب توسط محاسبه CC50 به دست آمد. كاهش رشد انگل در داخل ماكروفاژ و همچنين كاهش درصد ماكروفاژ هاي آلوده شده، سپس اثر عصاره آبي و هيدروالكلي برگ درخت زيتون بارنگ آميزي گيمسا تعيين و به اين وسيله ميزان رشد انگل در مقابل اين تركيب هاي در حالت In vitro مشخص شد. داد هها با استفاده از آزمون هاي T test و ANOVA و آزمون توكي تجزيه و تحليل آماري شد. يافته ها: نتايج حاصل از اين بررسي نشان دادكه تركيب 5 ظرفيتي آنتي موآن ) گلوكانتيم( باغلظت 25 ميكروگرم در ميلي ليتر به طور معناداري باعث كاهش تكثير داخل سلولي انگل ليشمانيا تروپيكاي حساس به دارو شد، اما روي نمونه مقاوم به گلوكانتيم تاثيري مشاهده نشد) p≤ )0.05 .عصاره آبي در غلظت 2.5 ميلي گرم در ميلي ليتر و عصاره هيدروالكلي برگ درخت زيتون در غلظت 25 ميكروگرم در ميلي ليتر در روز سوم باعث از بين بردن تمام آماستيگوت هاي ليشمانيا تروپيكاي حساس به گلوكانتيم درون ماكروفاژها شد. نتيج هگيري: : به نظر مي رسد اين عصاره در از بين بردن انگل ليشمانيا تروپيكاي حساس به گلوكانتيم درون ماكروفاژ و محيط كشت فعاليت ضد ليشمانيايي مطلوبي دارد. نتايج حاصله به احتمال بي تاثير بودن عصاره آبي و هيدرو الكلي برگ درخت زيتون روي انگل ليشمانيا تروپيكاي مقاوم به گلوكانتيم است. با اين حال استفاده از ساير مشتقات زيتون نيز به دليل اثر بخشي آن روي فرم حساس به دارو توصيه مي شود. با توجه به قابل دسترس بودن و هزينه پايين اين عصاره براي مطالع ههاي In vivo توصيه مي شود. همچنين آزمايش هاي بيشتري براي ارزيابي اين عصاره روي انگل ليشمانيا در مدل هاي حيواني و افراد داوطلب توصيه مي شود.

Background: Cutaneous Leishmaniasis is the most important parasitic disease. As the number of resistant types to glucantime (drug of choice) is increasing, it is necessary to investigate the effects of other drugs, like herbal medicines, on this disease. Several studies have shown the anti Leishmania effects of olive leaf on the Leishmania and also some organisms. The aim of the present study was to evaluate the in vitro effects of olive leaf aqueos and hydroalcoholic extract on amastigots of Leishmania tropica glutamimn resistance and sensitivity in vitro. Materials and Methods: Mouse peritoneal macrophages for the maintenance of Leishmania was used in vitro culture. To determine the effect of the extract on macrophage, cytotoxicity MTT assay was performed and CC50 was calculated. In order to investigate the Leishmania tropica amastigots glutamimn resistance with different concentrations of olive leaf aqueous extract, i.e. 0.31, 0.625, 1.25, and 2.5mg/ml and olive leaf hydroalcoholic extract with different concentrations of 3.1, 6.25, 12.5, 25 μg/ml were incubated for 24-72 hours. Geimsa stain was used as positive and negative controls, respectively. Results: We found that 2/5mg/ml olive leaf aqueous extract and 25 μg/ml hydroalcoholic extract in 72 hours are the most effective concentration and time. It is important to note that olive leaf aqueous and hydroalcoholic extract did not have any effect on Leishmania tropica Glucantime resistance in vitro (p≤0.05). Conclusion: The natural products are available and safe and can be used as a drug model without side effects, especially on amastigots of Leishmania tropica glutamimn sensitivity.