پديد آورندگان :
مقيمي، نغمه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات , عيدي، اكرم دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات , مرتضوي، پژمان دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات , حائري روحاني، علي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات
كليدواژه :
موش صحرايي , تشنج , پنتيلن تترازول , سولفات منيزيم
چكيده فارسي :
سابقه و هدف- منيزم (Mg2+)، دومين عنصر فراوان (بعد از پتاسيم) در سلول است و نقشي مهم در عملكردهاي زيستي مختلف، شامل چرخه سلولي، تنظيم فعاليت كانال ها، فعاليت ATPase، تنظيم متابوليك و غيره ايفا مي كند.كمبود منيزيم منجر به افزايش وقوع بيماري قلبي عروقي، شامل افزايش فشار خون، سكته مغزي و آترواسكلروز، و اختلالات دستگاه گوارش، مانند از دست دادن اشتها، حالت تهوع و استفراغ مي شود. با در نظر گرفتن فعاليت آنتي اكسيداني منيزيم و نقش استرس اكسيداتيو در پاتوفيزيولوژي تشنج، در مطالعه حاضر اثر سولفات منيزيم بر تشنج القا شده با پنتيلن تترازول (PTZ) در موش هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار بررسي گرديد.
مواد و روش بررسي- تحقيق از نوع تجربي است. موش هاي صحرايي به صورت تصادفي به 8 گروه تقسيم گرديدند: كنترل سالم، تجربي سالم (دريافت كننده روزانه 05/0، 1/0 و 2/0 گرم بر كيلوگرم وزن بدن سولفات منيزيم به صورت گاواژ)، كنترل بيمار (تزريق درون صفاقي 35 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن پنتيلن تترازول)، تجربي بيمار (دريافت كننده روزانه 05/0، 1/0 و 2/0 گرم بر كيلوگرم وزن بدن سولفات منيزيم به صورت گاواژ همراه با پنتيلن تترازول) . تيمار سولفات منيزيم (05/0، 1/0 و 2/0 گرم بر كيلوگرم وزن بدن) 5/1 ساعت پيش از دريافت اولين دوز پنتيلن تترازول آغاز گرديد و تا 28 روز ادامه يافت. موش هاي صحرايي در روز 29 كشته شدند و پارامترهاي استرس اكسيداتيو، فعاليت آنزيم هاي سوپر اكسيد ديسموتاز (SOD)، كاتالاز (CAT)، گلوتاتيون پر اكسيداز (GPX) و مالون دي آلدئيد (MDA) در هموژن بافت كبدي اندازه گيري گرديد. داده ها با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس يك عاملي ارزيابي گرديدند.
يافته ها- تيمار با سولفات منيزيم (1/0 و 2/0 گرم بر كيلوگرم وزن بدن) ميزان فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني، شامل سوپر اكسيد ديسموتاز ، كاتالاز و گلوتاتيون پر اكسيداز را افزايش داده، در حالي كه ميزان فعاليت مالون دي آلدئيد را كاهش داده است (05/0 p<).
نتيجه گيري- به نظر مي رسد كه سولفات منيزيم احتمالا منجر به اصلاح پراكسيداسيون ليپيدي و كاهش ميزان راديكال هاي آزاد شده و نهايتاً در ايجاد محافظت در برابر استرس اكسيداتيو القا شده با پنتيلن تترازول مؤثر مي باشد.
چكيده لاتين :
Background & Objectives: Magnesium (Mg2+) is the second most abundant cation (after potassium) in the cell and plays an important role in various biological functions, including cell cycle, channel regulation, ATPase activity, metabolic regulation, etc. Magnesium deficiency increased incidence of cardiovascular diseases, including hypertension, stroke and atherosclerosis, and gastrointestinal disorders, such as loss of appetite, nausea, and vomiting. Considering the antioxidant activity of magnesium and role of oxidative stress in the pathophysiology of epileptic seizures, the present study was designed to investigate the effect of magnesium sulfate on pentylenetetrazole (PTZ)-induced seizures was investigated in adult male Wistar rats.
Methods: The present research is an experimental method. The rats were randomly divided into 8 groups: normal control, magnesium sulfate (0.05, 0.1, and 0.2 g/kg intragastrically, daily) alone, seizuric control rats (PTZ, 35 mg/kg, i.p.), magnesium sulfate (0.05, 0.1, and 0.2 g/kg intragastrically, daily) together with PTZ, and treatment was performed accordingly. Administration of magnesium sulfate (0.05, 0.1 and 0.2 g/kg) was started 1.5 h before the first dose of PTZ and continued up to 28 days. The rats were sacrificed on day 29 and parameters of oxidative stress, superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPX) and malondialdehyde (MDA) activity, were measured in liver homogenate. Data were evaluated by one-way analysis of variance.
Results: Administration of magnesium sulfate (0.1 and 0.2 g/kg) significantly increased the levels of antioxidant enzymes, including SOD, CAT, GPX, while decreased MDA levels (p<0.05).
Conclusion: It seems that presumably magnesium sulfate is effective in providing protection against oxidative stress induced by PTZ
