رواسازي و اعتباريابي پرسشنامه بهزيستي اجتماعي در زنان و مردان ساكن شهر تهران

Exploring the validity, Relibility of Social Well-being Questionnaire in Men and Women Resident in Tehran City

هدف پژوهش حاضر رواسازي و اعتباريابي پرسشنامه بهزيستي اجتماعي كيز (1998) در زنان و مردان تهراني بوده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع زمينه ­يابي بود. جامعه آماري اين پژوهش عبارت بود از زنان و مردان شهر تهران كه 500 زن و مرد به روش خوشه اي چندمرحله اي از جامعه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه بهزيستي اجتماعي كيز (1998). جهت بررسي پايايي مقياس از روش بازآزمايي استفاده شد و جهت بررسي روايي مقياس از روش تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. نتايج: ضريب همبستگي پيرسون ميان نتايج دو بار اجراي پرسشنامه حاكي از پايايي بالاي پرسشنامه بود و نتايج تحليل عاملي تأييدي نشان دهنده برازش خوب مدل در تعيين عاملها به شكل اوليه بيان شده توسط كيز (1998) بود. همچنين، نتايج مربوط به ميانگين حاكي از آن بود كه ميانگين نمرات شكوفايي اجتماعي در زنان، مردان و كل آزمودني هاي پژوهش بيشتر از ميانگين نمرات ساير عوامل است. نتيجه ­گيري: بر اساس نتايج پژوهش، پرسشنامه بهزيستي اجتماعي ابزاري روا و پايا است و در جامعه ايراني از برازش خوبي برخوردار است.

objective: The aim of this study was studying exploring the validity, relibility of Keyes` Social Well-being Questionnaire among women and men in Tehran. Method: This research was kind of survey. Statistical population of this research was included women and men in Tehran City that 500 women and men randomly selected by multi-phases clustering sampling from statistical population. Research tool was Keyes` Social Well-being Questionnaire (1998). For studying the scale`s reliability was used of test-retest method and for studyind valilidity used of exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis. Results: Pearson correlation coefficient between two times implementations showed that this questionnaire has high reliability and confirmatory factor analysis showed that model has moderate fitness in determining factors in the primary form expressed by Keyes (1998). Also , results of the means indicated that social contribution mean in wemon, men and whole participants was more than other factors. Conclusion:According to the research results, the questionnaire is valid and reliable tool and has good fitness for Iranian population.