بررسي ارتباط بين راهبردهاي مقابله مذهبي مثبت و منفي با ميزان اميد در سالمندان مراجعه كننده به مراكز روزانه سالمندي در شيراز

The Association between Negative and Positive Religious Coping and Level of Hope among the Elderly Referring to Day Centers in Shiraz

مقدمه: سالمندي با تحليل قواي جسمي و روحي و معلوليت و انزواي اجتماعي همراه است كه سبب نااميدي در سالمندان مي شود. اميد به زندگي، سبب تقويت انگيزه براي حركت در مسيرهاي منتهي به اهداف مطلوب مي گردد. در اين راستا، سازگاري مذهبي با استفاده از استراتژي هاي شناختي و رفتاري مبتني بر مذهب ، فرد را در مديريت تنش هاي عاطفي و ناراحتي هاي جسماني ياري ميدهد . هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين راهبردهاي مقابله مذهبي مثبت و منفي با ميزان اميد در سالمندان مراجعه كننده به مراكز روزانه سالمندي در شيراز بود. مواد و روش: اين مطالعه به صورت توصيفي و تحليلي انجام شد. نمونه پژوهش شامل 200 نفر است كه به روش نمونه گيري در دسترس از بين جمعيت سالمندان مراجعه كننده انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه اميد اشنايدر و فرم كوتاه مقابله مـذهبي بود. داده هاي اين مطالعه توسط نرم افـزارSPSS ورژن 19با استفاده از آزمونهاي آمـاري تي مستقل، آناليز واريانس يك طرفـه و ضـريب همبـستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره اميد7/48 با انحراف معيار 23/8 بود كه نشان داد كه ميزان اميد سالمندان متوسط است. همچنين سالمندان اكثراً از راهبردهاي مقابله اي مذهبي مثبت (35/3 ±6/23) استفاده مي كردند و از راهبردهاي مقابله اي منفي (12/4 ±02/12) كمتر استفاده مي شد. به علاوه ارتباط معني داري بين اميدواري در سالمندان با راهبردهاي مقابله مذهبي مثبت (001/0>p، 403/0=r) و منفي (001/0>p، 361/0-=r) وجود داشت در آناليز رگرسيون خطي نيز راهبردهاي مقابله مذهبي 1/23 % از واريانس در نمره اميد را تبيين مي نمودند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نقش راهبردهاي مقابله مذهبي مثبت در ارتقاء اميد و راهبردهاي مذهبي منفي در كاهش اميد لازم است برنامه ريزي هايي اتخاذ گردد كه سالمندان به استفاده از شيوه هاي سازگاري مثبت تشويق گردند.