مجموعه جانوري مرجاني اليگوسن و ميوسن زيرين ايران مركزي؛ محيط زيست ديرينه و جغرافياي ديرينه

در اين مقاله تجمعات فسيلي مرجاني اليگوسن و ميوسن آغازين مربوط به سه برش از ايران مركزي با ديدگاه محيط زيست ديرينه و جغرافياي ديرينه آن ها مورد بررسي قرار گرفت هاند. اين مرجا نها با مجموعه جانوري تتيس مديترانه اي و هند- آرام (هندوپسيفيك) مقايسه شد هاند. براي تفسير محيط زيست ديرينه و بيواستراتيگرافي نيز از فرام هاي بزرگ تر همراه استفاده شده است. برش هاي مطالعه شده در حوضه هاي پيش كماني 4 صفحه ايران مركزي كه در حوضه پشت كماني و جلوي كماني تشكيل شده اند، توسط كمان آتشفشاني از هم جدا گرديده اند. تجمعات مرجاني آباده يك روند كم عمق شونده به سمت بالا را نشان م يدهد. مرجان هاي انفرادي پراكنده در قاعده برش، نشا ندهنده يك محيط آشفته است. در بالا نيز توسط يك زون تجمعي از Stylophora-Leptoseris همراه با لپيدوسيكلينيدها و فرامينيفرهاي پلانكتونيك، يك افق متمايز شده است كه ب هعنوان يك افق با حداكثر پيشروي سطح آب دريا (mfs) تفسير شده است. ريف هاى كومه اي كوچك با زون تجمعي ،Porites-Faviidae رايج ترين اشكال مرجاني اواخر اليگوسن تا اوايل ميوسن مي باشند و نشان دهنده عمق آب كم تر از 20 متر هستند. تنوع مجموعه جانوري مرجاني، تفاوت هاي مشخصي را نشان م يدهد. مرجان هاي اليگوسن حوضه جلوي كماني اصفهان- سيرجان، حاوي بيش از 45 گونه و 32 جنس است كه در يك محدوده گسترده محيطي قرار مي گيرند. مرجان هاي ميوسن آغازي از حوضه پشت كماني قم، تنوع كم تري ( 13 جنس و 15 گونه) دارند و در افق هاي مجزا يا ريف هاى كوم هاي كوچك حضور م ييابند