تخمين اوليه توان توليد ميادين هيدروكربوري

با افزايش فعاليت هاى اكتشافي در دهة گذشته در نواحي داراي پتانسيلِ يافتِ هيدروكربن، به توليد رساندن ميادين جديد اكتشافي هم چنان به عنوان يك چالش باقى مانده است. به دليل طولاني بودن روند انجام مطالعات مخازن، امكان تخمين اوليه از قابليت توليد ميادين جديد كشف شده، براي برنام هريز يهاي آتي و نيز تحلي لهاي اقتصادي مي تواند كاربردي باشد. هدف اين مقاله، استفاده از الگوي ارائه شده توسط Sandrea براي تخمين زود هنگام توانِ توليد، در ميادين انتخاب شده نفت و گاز ايران است. الگوي ب هدست آمده در اين تحقيق، براى حوزه هاى نفتى با ذخيره كمتر از 2/4 ميليارد بشكه معتبر است. الگوي مشابهي براى ميدان گازى مناطق خشكي با ذخيره كمتر از 23 تريليون فوت مكعب نيز ب هدست آمد. استفاده از روابط مذكور براي پيش بيني توان حداكثر توليد ميادين جديد اكتشافي نفت و گاز جنوب ايران كاربرد ويژه اي نيز خواهد داشت. مقايسة رابطه به دست آمده براي برخي ميادين گازي ايران با نتايج مقالات منتشر شده در اين زمينه نشان مى دهد كه روند تغييرات ذخيره بر حسب اوج توليد در ميادين گازي ايران، روندى مشابه ولي با توان توليدى كمتر را دنبال مي كند. اين موضوع مى تواند امكان افزايش توليد در برخى از ميادين را نشان دهد. البته بايد توجه كرد كه به دليل عدم تقاضاي مصرف منظم داخلي، شرايط لازم براي دست يابى به اوج توليد در ميادين گازي خشكي ايران نيز مهيا نشده است.