چكيده فارسي :
قرار دادن لوله جداري در چاه و جدا كردن آن به وسيله سيمان از سازند بهره ده به عنوان قسمتي از عمليات حفاري مرسوم است. پس از نصب لوله جداري و سيمان كاري, براي دستيابي به مخزن و سيال داخل آن, لوله و سيمان پشت آن سوراخ مي شود تا سيال به داخل چاه راه يابد. به طور معمول يك ابزار مشبك كننده به وسيله سيم مخصوص در چاه رانده مي شود. زماني كه اين ابزار به محل مورد نظر رسيد, عمليات آغاز مي شود, بر روي ابزار"مشبك كاري" فشنگ ها با چاشني هاي مخصوص تعبيه شده كه با شروع عمليات چاشني ها منفجر شده و موج انفجاري ايجاد شده باعث سوراخ شدن "لوله جداري", سيمان و سازند مي شود. تراوايي منطقه آسيب ديده تا80% كمتر از سازند اصلي است. امروزه صنايع نفتي به دنبال تكنولوژِي هاي جديد براي مشبك كاري هستند كه بتواند از اين كاهش تراوايي جلوگيري كرده و سوراخ هاي موثرتري به وجود آورد. اين گزارش به بررسي استفاده از پرتوهاي ليزر پر توان براي مشبك كاري لوله جداري و دستيابي به سوراخ هاي عميق تر, بدون كاهش تراوايي و كاهش"تخريب سازند" پرداخته است.
