پديد آورندگان :
شكري، اميد دانشگاه شهيد بهشتي , سنايي پور، محمدحسين دانشگاه شهيد بهشتي , رؤيايي، زهرا دانشگاه شهيد بهشتي , قره تپه اي، زهرا دانشگاه شهيد بهشتي
كليدواژه :
مقياس سازگاري هيجاني , روايي سازه , تحليل عاملي تأييدي , واكنش پذيري نسبت به استرس ادراك شده , رفتارهاي سبك زندگي سالم
چكيده فارسي :
سازگاري هيجاني كه روان آزرده گرايي، تعادل هيجاني يا پايداري هيجاني نيز ناميد ميشود، يكي از سازه هايي است كه به طور نظام مندي در تعيين ساختار شخصيتي افراد ايفاي نقش ميكند. در غالب نظريه هاي شخصيت اين عامل به عنوان يك بُعد مفهومي اساسي تلقي مي شود. پژوهش حاضر با هدف آزمون روان‌سنجي مقياس سازگاري هيجاني (EAM؛ رابيو، آگادا، هانتنگاس و هرناندز، 2007) در بين گروهي از دانشجويان ايراني انجام شد. روش: در مطالعه همبستگي حاضر 324 دانشجوي كارشناسي (130 پسر و 194 دختر) به EAM، مقياس واكنش‌پذيري نسبت به استرس ادراك شده (PSRS؛ شولتز، ييم، زوكالا، جانسن و شولتز، 2011) و نسخة تجديد نظر شدة دوم نيمرخ سبك زندگي ارتقا دهندة سلامت (HPLP-II؛ والكر، اسچريست و چندر، 1995) پاسخ دادند. به منظور تعيين روايي سازة EAM از روش آماري تحليل عاملي تأييدي و به منظور بررسي همساني دروني EAMاز ضرايب آلفاي كرونباخ استفاده شد. همچنين، به منظور مطالعه روايي سازة EAM، ضريب همبستگي بين ابعاد سازگاري هيجاني با زيرمقياس‌هاي واكنش‌پذيري نسبت به استرس ادراك شده و نيمرخ سبك زندگي ارتقا دهندة سلامت گزارش شد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي تاييدي EAM نشان داد كه در نمونة دانشجويان ايراني ساختار دوبعدي EAM شامل عامل فقدان نظم‌بخشي انگيختگي‌هاي هيجاني و فيزيولوژيك و عامل ناميدي و تفكر آرزومندانه، با داده‌ها برازش مطلوبي داشت. همچنين، نتايج مربوط به همبستگي بين ابعاد سازگاري هيجاني با زيرمقياس‌هاي واكنش‌پذيري نسبت به استرس ادراك شده و نيمرخ سبك زندگي ارتقا دهندة سلامت، به طور تجربي از روايي سازة EAM حمايت كرد. در نهايت، مقادير ضرايب همساني دروني عامل كلي و زيرمقياس‌هاي EAM بين 84/0 تا 91/0 به دست آمد. نتيجه گيري: در مجموع، نتايج مطالعة حاضر نشان داد كه EAM براي سنجش مفهوم سازگاري هيجاني در دانشجويان ايراني ابزاري روا و پايا است.
چكيده لاتين :
Aim: The main purpose of the present study was to investigate psychometric properties of the Emotional adjustment Measure (EAM, Rubio, Aguado, Hontangas& Hernandez, 2007) among Iranian university students. Methods: 324 university students (130 male, 194 female) completed the EAM, the Perceived Stress Reactivity Scale (PSRS, Schlotz, Yim, Zoccola, Jansen & Schulz, 2011) and the Health-Promoting Lifestyle Profile-II (HPLP-II, Walker, Sechrist& Pender, 1995). The confirmatory factor analysis method and internal consistency were used to compute the EAM's construct validity and reliability, respectively. Also, in order to examine the construct validity of the EAM, we computed correlations between different dimensions of EAM with different dimension of Perceived Stress Reactivity Scale and Health-Promoting Lifestyle Profile-II. Results: The results of confirmatory factor analysis indicated that 2-factor structure of the EAM consisted lack of physiologic and emotional arousal regulation factor and hopelessness and wishful thinking factor had good fit to data in the Iranian sample. Also, correlational analyses between different dimensions of EAM with different dimension of Perceived Stress Reactivity Scale and Health-Promoting Lifestyle Profile-II provided initial evidence for the EAM construct validity. Cronbach’s α coefficients ranged from 0/84 to 0/91 for total factor and its dimensions. Discussion: In sum, these findings provide evidence for the validity and reliability of the EAM as an instrument to measure of emotional adjustment among Iranian university students.
