عنوان مقاله :
نقش ابعاد جهتگيري مذهبي در پيش‌بيني بخشودگي بين‌فردي در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه‌ي دوم شهر تبري
عنوان به زبان ديگر :
Predicting interpersonal forgiveness based on religious orientation dimensions among high school students in Tabriz
پديد آورندگان :
ابراهيمي، اميد دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تبريز
كليدواژه :
جهتگيري مذهبي بيروني , جهتگيري مذهبي دروني , بخشودگي بين فردي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بخشودگي از مفاهيمي است كه در مذهب و روا‌ن‌شناسي مثبت‌نگر به آن توجه؛ و به نقش سازنده‌ي آن در سلامت رواني افراد و ايجاد روابط سالم تأكيد شده است. به همين دليل شناسايي عواملي كه ميتواند بخشودگي را تسهيل نمايد، داراي اهميت اساسي است. ازاين‌رو، هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد جهتگيري مذهبي در پيش‌بيني بخشودگي بين فردي در دانشآموزان مقطع متوسطه‌ي دوم شهر تبريز بود.
روش كار: اين پژوهش ازنوع توصيفي - همبستگي بود. از جامعه‌ي آماري دانشآموزان متوسطه‌ي ناحيه‌ي 2، نمونه‌يي به تعداد 250 دانش‌آموز پسر به‌صورت نمونه‌گيري خوشه‌يي چند مرحله‌يي و بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. آزمودني‌ها پرسش‌نامه‌هاي جهتگيري مذهبي آلپورت و راس و مقياس بخشودگي بين فردي احتشام‌زاده و همكاران را تكميل كردند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چند متغيّره تجزيه و تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است. علاوه‌براين، نويسنده‌ي مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده است.
يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بخشودگي بين‌فردي با جهتگيري مذهبي دروني رابطه‌ي مثبت معنادار داشت (257/or= و 005/0p<)، ولي با جهتگيري مذهبي بيروني رابطه‌ي معناداري نداشت (05/0p> و 014/0-r= ). همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه جهتگيري مذهبي دروني ميتواند 9 درصد واريانس بخشودگي بين فردي را به‌طور معني‌داري پيش‌بيني كند.
نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مي‌توان گفت افرادي كه به تعاليم مذهبشان صادقانه اعتقاد دارند و بدان عمل مي‌كنند، در هنگام تعارض و ناسازگاري مصالحه‌جو هستند و از توان بخشودگي بيشتري برخوردارند.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Forgiveness is a concept taken into
consideration in religion and positive psychology, and its constructive
role in mental health and creating healthy relationships has been
emphasized. Having said that, the aim of this study was predicting
interpersonal forgiveness based on religious orientation dimensions
among students at high school city of Tabriz.
Method: This descriptive-correlational study employed a sample of 250
students selected according to the Morgan table using multi-stage cluster
sampling among high schools of district 2 in Tabriz. They filled Religious
Orientation scale by Alport and Ross as well as Interpersonal Forgiveness
scale by Ehteshamzadeh et al. The data were analyzed by the means of
statistical methods of Pearson Correlation and Multivariate linear
regression. It is worth noting that all ethical issues were observed in this
research and the researcher declared no conflict of interests.
Results: The results indicated that there was a significant and positive
relation between intrinsic religious orientation and interpersonal
forgiveness (P<.05; r= .275) and there was no statistical relation between
extrinsic religious orientation and interpersonal forgiveness (p>.05; r= -
.014). In addition, the results of regression analysis demonstrated that
intrinsic religious orientation can predict 9% of interpersonal forgiveness
variance in a meaningful way.
Conclusion: Based on the results, it can be concluded that those who
honestly believe in religious teachings and act upon them have greater
forgiveness and seek compromises in the case of conflicts
عنوان نشريه :
پژوهش در دين و سلامت
عنوان نشريه :
پژوهش در دين و سلامت
