تاثير بواسيزوماب داخل زجاجيه‌اي در درمان رتينوپاتي نوزادان نارس Zone I type I

Efficacy of Intravitreal Bevacizumab for the Treatment of Zone I Type 1 Retinopathy of Prematurity

هدف: ارزيابي تاثير بواسيزوماب داخل زجاجيه براي درمان type I رتينوپاتي نوزادان نارس در Zone I. روش پژوهش: نوزادان مبتلا به type I رتينوپاتي نوزادان نارس در Zone I (ROP Zone I، هر مرحله‌اي از ROP همراه با plus disease و يا Zone I ROP، stage III ROP بدون Plus disease) در اين مطالعه آينده‌نگر وارد شدند. بواسيزوماب داخل زجاجيه‌اي به ميزان ml 0/025 / mg 0/625 با بي‌حسي موضعي تزريق گرديد. بيماران تا 4 هفته به فواصل هر يك هفته و بعد از آن هر دو هفته يك بار تا هفته 90 بعد از آخرين قاعدگي پيش از بارداري، معاينه شدند. يافته‌ها: هفتاد چشم از 35 بيمار با type I رتينوپاتي نوزادان نارس در Zone I براي ورود به مطالعه انتخاب شدند. در سن 90 هفتگي بعد از آخرين قاعدگي پيش از بارداري در 82/9 درصد از بيماران، رتينوپاتي با يك بار تزريق پس‌رفت كرد و رگ‌زايي كامل يا نزديك به كامل در قسمت‌هاي محيطي شبكيه اتفاق افتاد و در 92/2 درصد از بيماران بعد از دو بار تزريق پس‌رفت رتينوپاتي حاصل شد. در 5 چشم (7/1 درصد) رتينوپاتي تا مرحله B 4 و يا مرحله 5 بيماري پيش‌رفت كرد به طوري كه به درمان جراحي نياز شد. عوارض مهم بعد از تزريق از قبيل اندوفتالميت، كاتاراكت و خون‌ريزي زجاجيه در هيچ‌يك از بيماران ديده نشد. نتيجه‌گيري: تزريق بواسيزوماب داخل زجاجيه روش موثري در درمان بيماران با Zone I رتينوپاتي نوزادان نارس مي‌باشد. اما در بعضي از موارد، ممكن است بيماري تا مراحل بالاتر پيش‌رفت كرده و نياز به جراحي وجود داشته باشد. كنترل دقيق براي تشخيص برگشت بيماري و يا پيش‌رفت آن ضروري است. احتمال دارد چشم‌هاي با Zone I رتينوپاتي نوزادان نارس پايدار با وجود تزريق بواسيزوماب داخل زجاجيه به مراحل پيش‌رفته‌تر وارد شوند و ممكن است درمان مجدد ضروري باشد.

Purpose: To evaluate the efficacy of intravitreal bevacizumab for the treatment of type 1 retinopathy of prematurity (ROP) in zone I. Methods: Preterm infants with type 1 ROP in zone I (zone I ROP, any stage with plus disease or zone I ROP, stage 3 without plus disease) were enrolled in this prospective study. Intravitreal bevacizumab (0.625 mg/0.025 ml) was injected under topical anesthesia. The patients were followed-up weekly for 4 weeks and, then, biweekly till 90 weeks gestational age. Results: Seventy eyes of 35 patients with type 1 ROP in zone I were enrolled. At a gestational age of 90 weeks, ROP regressed with complete or near􀀀complete peripheral retinal vascularization, in 82.9% of eyes after a single injection and in 92.9% of eyes after up to two injections. In 5 eyes (7.1%), ROP progressed to stage 4B or 5, so that surgical management was required. There were no major complications such as endophthalmitis, cataract, or vitreous hemorrhage after injection. Conclusion: Intravitreal bevacizumab injection is an effective method for the management of patients with Zone I ROP requiring treatment; however, some cases may progress to more advanced stages and require surgical management. Close monitoring for recurrence or progression is necessary. Eyes with persistent zone I ROP may progress to advanced stages when treated with intravitreal bevacizumab injection and re􀀀treatment may be needed.