تأثير مداخله‌ي مذهبي - معنوي بر قدرت دروني زنان مبتلا به سرطان سينه

The effect of spiritual/religious intervention on inner strength in women with breast cancer

سابقه و هدف: سرطان داراي جنبه‌هاي مختلف رواني - اجتماعي است كه نياز به استفاده از مداخلات مذهبي - معنوي مكمل در كنار مداخلات پزشكي در مراقبت از اين بيماران را ضروري مي‌سازد. ازاين‌رو، پژوهش حاضر با هدف نشان دادن تأثير مداخله‌ي مذهبي - معنوي بر قدرت دروني زنان مبتلا به سرطان سينه صورت گرفته است. روش كار: اين پژوهش مطالعه‌يي شبه‌تجربي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون در سه گروه آزمايش، دارونما و كنترل است. از زنان مبتلا به سرطان سينه كه از مهر ماه سال 95 تا تير ماه سال 96 به مركز پرتودرماني و شيمي‌درماني اميد و درمانگاه‌هاي تخصصي شهر بندرعباس مراجعه‌ كرده بودند، تعداد 41 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب؛ و به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايش (14 نفر)، دارونما (14 نفر) و كنترل (13 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش طي ده جلسه مداخله‌ي مذهبي - معنوي و گروه دارونما طي ده جلسه آموزش خنثي دريافت كردند و گروه كنترل هيچ مداخله‌يي دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ي قدرت دروني و پرسش‌نامه‌ي ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوري؛ و با تحليل واريانس چندمتغيّره با اندازه‌گيري‌هاي مكرر تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي مسائل اخلاقي رعايت شده است و نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين گروه مداخله با گروه كنترل و دارونما در افزايش قدرت دروني كلي و خرده‌مقياس‌هاي تعهد، ارتباط، غم و اندوه و جستجو؛ و تحرك تفاوت معني‌داري وجود داشت (05/0p<). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش، مداخله‌ي مذهبي - معنوي فردي كه مكمل مراقبت‌هاي پزشكي معمول در نظر گرفته مي‌شود، تأثير مثبتي بر قدرت دروني و خرده‌مقياس‌هاي آن در بيماران زن مبتلا به سرطان سينه داشت و مي­توان از اين مداخله براي بهبود منابع روان‌شناختي در درمان سرطان استفاده كرد.

Background and Objective: Cancer is accompanied with psycho-social aspects that require complementary spiritual/religious interventions along with medical interventions for treating these patients. Thus, the present study aimed at examining the effect of religious/spiritual interventions on the inner strength of women suffering from breast cancer. Method: This study adopted a quasi-experimental design with pretest and posttest in three groups–namely experimental, placebo, and control. Convenience sampling was used to select 41 participants out of the women referring to Omid radiotherapy and chemotherapy center, and Bandar-Abbas specialized clinics from Mehr 95 through Tir 96. The participants were randomly assigned to experimental (14 persons), placebo (14 persons), and control (13 persons) groups. The experimental group underwent individual spiritual/religious intervention in 10 sessions and the placebo group was exposed neutral training, while the control group received no treatment. Data were collected by questionnaires on inner strength and demographic features in pretests and posttests and analyzed through repeated measures multivariate analysis of variance. All ethical issues were observed in this study and the researchers declared no conflict of interests. Results: The findings indicated significant differences between the intervention group and placebo/control group in terms of the rise of inner strength, and the subscales of Engagement, Connectedness, Anguish and Searching, and Movement (p<0.05). Conclusion: Based on the findings, as a complement to typical medical cares, individual spiritual/religious intervention has positive effects on internal power and its subscales in women suffering from breast cancer. It is possible to use this intervention to enhance the psychological status in cancer treatment.