نقش واسطه‌يي تحمل پريشاني در رابطه‌ي بلوغ عاطفي و هوش معنوي با سازگاري با دانشگاه در دانشجويان پسر دانشگاه شهيد چمران اهواز

Mediating Role of Distress Tolerance in Relationship of Emotional Maturity and Spiritual Intelligence with Adjustment to University

سابقه و هدف: سازگاري با دانشگاه از عوامل مهم در ابعاد مختلف زندگي دانشجويان مانند بهداشت جسمي-رواني و سازگاري اجتماعي در حوزه‌هاي خارج از دانشگاه است. هدف اين پژوهش بررسي نقش واسطه‌يي تحمل پريشاني در رابطه‌ي بلوغ عاطفي و هوش معنوي با سازگاري با دانشگاه است. روش كار: در يك طرح همبستگي و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌يي از بين دانشجويان پسر مجتمع خوابگاهي وابسته به دانشگاه شهيد چمران اهواز، با استفاده از جدول كرجسي و مورگان، تعداد 273 دانشجوي پسر در سال تحصيلي 95-96 انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسش‌نامه‌هاي بلوغ عاطفي، هوش معنوي، تحمل پريشاني و سازگاري با دانشگاه براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده­ها نيز از ضريب همبستگي پيرسون و الگويابي معادلات ساختاري (SEM) استفاده شد. در اين پژوهش همه‌ي مسائل اخلاقي رعايت شده است و نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده، بلوغ عاطفي و هوش معنوي با سازگاري با دانشگاه ارتباط مثبت معنادار داشت. همچنين بين تحمل پريشاني و سازگاري با دانشگاه؛ و بين بلوغ عاطفي و هوش معنوي با تحمل پريشاني نيز ارتباط مثبت معنادار وجود داشت. نتايج نشان داد كه مدل پيشنهادي با يك اصلاح و حذف مسير مستقيم هوش معنوي به سازگاري با دانشگاه داراي برازش پذيرفتني بود. علاوه‌براين، مسير مستقيم بلوغ عاطفي به سازگاري با دانشگاه نيز معني‌دار بود. همچنين، نتايج ضرايب غيرمستقيم با استفاده از بوت استراپ نشان داد كه همه‌ي مسيرهاي غيرمستقيم نيز معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه هوش معنوي و بلوغ عاطفي از طريق تحمل پريشاني موجب افزايش سازگاري با دانشگاه مي‌شود. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود به منظور افزايش سازگاري با دانشگاه در دانشجويان، برنامه‌هاي آموزشي هوش معنوي و بلوغ عاطفي با تأكيد بر افزايش تحمل پريشاني آنان تدوين شود.

Background and Objective: Adjustment to university is an important factor in different dimensions of students’ life such as mental- physical health and social adjustment in the fields outside the university. The aim of this study was to determine mediating role of distress tolerance in the relationship of spiritual intelligence and emotional maturity with adjustment to university. Method: In this correlation study, based on Krejsi and Murgan table, 273 students of Shahid Chamran University in Ahvaz city were selected via multistage cluster sampling method during the fall semester of the academic year of 2016-2017. The participants completed the items of Emotional Maturity Scale, Distress Tolerence Scale, Spiritual Intelligence Inventory and Adjustment to College Scale. The data were then analyzed using Pearson correlation coefficient, structural equation modeling. All ethical issues were observed in this study and the researchers declared no conflict of interests. Results: The findings showed that emotional maturity, spiritual intelligence, and distress tolerance had positive significant correlation with adjustment to college. There was also a positive significant correlation between emotional maturity as well as spiritual intelligence and distress tolerance. The proposed model for relationship between these variables has acceptable fit with a correction and removal of direct path of spiritual intelligence with adjustment to college. Direct path of emotional maturity to adjustment to college was significant. The analysis based on Bootstrapping indicated that all indirect paths were significant. Conclusion: It is proposed that to raise adjustment to university, educational programs for emotional maturity and spiritual intelligence with an emphasis on enhancing distress tolerance should be developed.