رابطه‌ي معنويت سازماني با سلامت عمومي و استرس شغلي اعضاي هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي لرستان

The relationship of organizational spirituality with public health and occupational stress

سابقه و هدف: دانشگاه‌هاي علوم پزشكي سكان‌دار عرصه‌ي بهبود سلامت و توليد علم هستند و اعضاي هيئت علمي كه دارايي ارزشمندي محسوب مي‌شوند بايد در محيطي داراي معنويت و سلامت عمومي و بدون استرس شغلي فعاليت كنند. هدف اين پژوهش، بررسي رابطه‌ي بين معنويت سازماني با سلامت عمومي و استرس شغلي اعضاي هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي لرستان بود. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي-همبستگي است. جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي اعضاي هيئت علمي بود كه 132 نفر به صورت تصادفي طبقه‌يي انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌ها‌ي معنويت در محيط كار، استرس شغلي و سلامت عمومي را تكميل كردند. داده‌ها از طريق روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است و نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده، بين معنويت سازماني با سلامت عمومي و استرس شغلي رابطه‌ي معني‌داري وجود داشت (05/0>P). علاوه‌براين، ضريب همبستگي بين معنويت سازماني با سلامت عمومي برابر 60/0 و استرس شغلي 39/0- بود. بدين معنا كه با افزايش معنويت سازماني، سلامت عمومي نيز افزايش؛ و استرس شغلي متعاقب آن كاهش يافت. عوامل معنادار بودن كار، احساس همبستگي و همسويي با ارزش‌هاي سازماني نيز به ترتيب با 25/0=β، 27/0=β و 26/0=β بر سلامت عمومي در سطح 5 درصد؛ و مؤلفه‌هاي معنويت در محيط كار به ترتيب با 17/0-=β و 18/0-=β بر استرس شغلي تأثير معنادار داشت. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه معنويت سازماني سلامت عمومي را افزايش؛ و استرس شغلي را كاهش مي‌دهد. بنابراين، به مديران و اعضاي هيئت علمي توصيه مي‌شود كه با اجراي برنامه‌هاي آسيب‌شناسي و توسعه، معنويت را در سطح دانشگاه افزايش دهند.

Background and Objective: Universities of medical sciences are the pioneers of improving health and prompting science, and faculty members are considered their most valuable assets. Therefore, spirituality in the university environment can improve general health and reduce occupational stress. The purpose of this study was to investigate the relationship of organizational spirituality with general health and occupational stress of faculty members of Lorestan University of Medical Sciences. Method: This research is a descriptive-correlation study. The statistical population consisted of all faculty members, 132 of whom were randomly selected. The questionnaire of spirituality in the workplace was occupational stress and general health scale. Data were analyzed by Pearson correlation and multiple regression analysis. In this research, all the Ethical issues were observed and authors declared no conflicts of interest. Results: The organizational spirituality enhances general health and reduces occupational stress (P>0/05). The meaningful factors of work, the sense of correlation and the alignment with organizational values were significantly affected by β=0.25, β=0.27, β=0.26, on general health at the level of 5%, as well as the components of spirituality in the work environment, there is a significant effect on occupational stress with β=- 0.17, β=-0.18, respectively. The correlation coefficient between organizational spirituality and general health is 0.60 and in case of job stress is -0.39. That means with increase of organizational spirituality, general health also increases and subsequent job stress decreases. Conclusion: The results show that the organizational spirituality raises general health and reduces occupational stress. Therefore, it is recommended that directors and faculty members of Lorestan University of Medical Sciences should promote the quality of spirituality at university level by implementing pathology and development programs.