بررسي آلودگي ميكروبي لنز تماسي نرم پانسماني مورد استفاده در درمان نقص پايدار اپي‌تليوم قرنيه

Microbiological Evaluation of Bandage Soft Contact Lenses Used in the Management of Persistent Corneal Epithelial Defects

هدف: بررسي ميزان و عوامل آلودگي در لنز تماسي نرم پانسماني (Bandage soft contact lens) استفاده شده در درمان نقص پايدار اپي‌تليوم قرنيه (Persistent corneal epithelial defect) و نيز ارزيابي متغيرهايي كه در ايجاد خطر آلودگي در اين لنزها تاثيرگذار هستند. روش پژوهش: در اين مطالعه مقايسه‌اي آينده‌نگر، 57 چشم كه به علت نقص پايدار اپي‌تليوم قرنيه تحت درمان با لنز تماسي پانسماني قرار گرفته بودند، بررسي شدند. اين لنزها پس از بهبود نقص اپي‌تليوم قرنيه و يا در مواردي كه نياز به تعويض بود، برداشته شده و بلافاصله به داخل لوله‌هاي استريل حاوي محيط مايع تيوگليكولات غني‌شده (Enriched thioglycolate liquid medium)، منتقل شدند. پس از مشخص شدن آلودگي اين لنزها در محيط ذكر شده، ميكروارگانيسم در محيط‌هاي مختلف جهت مشخص شدن نوع آن مورد كشت قرار گرفت. تست‌هاي حساسيت آنتي‌بيوتيكي و نيز تحليل‌هاي تك‌متغيره (univariate analysis) جهت بررسي تاثير متغيرهاي مختلف در آلودگي لنزهاي تماسي پانسماني انجام شد. يافته‌ها: هفده مورد (29/8 درصد) از لنزهاي پانسماني آلوده بودند. شايع‌ترين عوامل بيماري‌زا شامل استافيلوكوك اپيدرميديس در 10 مورد، انتروباكتركلوآكا (Enterobacter cloacae ) در 3 مورد، استافيلوكوك اورئوس در يك مورد، استرپتوكوك ويريدنس در يك مورد، Alcaligenes SPP در يك مورد و آلودگي هم‌زمان انتروباكتر كلوآكا و كانديدا در يك مورد مشاهده گرديد. كراتيت عفوني در هيچ موردي يافت نشد. ارتباط بين آلودگي لنزهاي تماسي و متغيرهاي بررسي‌شده از نظر آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: تعداد قابل‌توجهي از لنزهاي تماسي پانسماني كه در درمان نقص پايدار اپي‌تليوم قرنيه استفاده شدند داراي كشت مثبت از نظر باكتري‌هاي هوازي بودند، هرچند كه در موارد بررسي شده هيچ مورد از كراتيت عفوني مشاهده نشد. اين آلودگي به متغيرهاي مختلف از جمله طول مدت استفاده از لنز بستگي نداشت.

Purpose: To investigate the rate and agents of contamination in bandage soft contact lenses fitted for the management of persistent corneal epithelial defects and to evaluate potential variables that could influence contamination risk. Methods: This prospective comparative case series enrolled 57 consecutive eyes fitted with bandage contact lenses for the treatment of persistent corneal epithelial defects. The lenses were collected at the time of epithelial closure or when it was necessary to exchange contact lenses and were immediately placed in sterile tubes containing an enriched thioglycolate liquid medium. When contamination of the contact lens was detected, the microorganism was cultured in different media and identified based on various tests. All isolates were tested for susceptibility to various antibiotics. Univariate analyses were used to evaluate the influence of different variables on bandage contact lens contamination. Results: Seventeen of the contact lenses (29.8%) were contaminated. The most commonly isolated pathogen was Staphylococcus epidermidis (n=10), followed by Enterobacter cloacae (n=3), Staphylococcus aureus (n=1), Streptococcus viridans (n=1), and Alcaligenes spp. (n=1). One contact lens yielded a mixed infection with Enterobacter cloacae and Candida spp. Infectious keratitis was not observed in any eyes. Correlations between contact lens contamination and investigated variables were statistically non -significant. Conclusion: A significant number of bandage contact lenses used for the management of persistent corneal epithelial defects yielded positive cultures for aerobic bacteria. However, no cases of infectious keratitis were observed. Contamination was independent of different investigated variables, including the duration of contact lens use.